Γιάννης Μανέτας
Ἐξοστρακισμός
Ο ΠΑΙΔΙ ΘΑΥΜΑ τῆς κλασσικῆς μουσικῆς μπῆκε βιαστικὸ ἀπὸ τὴν πόρτα ποὺ ὁδηγεῖ στὰ καμαρίνια καὶ κατευθύνθηκε πρὸς τὸ πιάνο. Ἡ αἴθουσα ἀσφυκτικὰ γεμάτη, τὸ τσουχτερὸ εἰσιτήριο καὶ οἱ φιλανθρωπικοὶ σκοποὶ τῆς συναυλίας καθόρισαν ἐπικοινωνιακὰ καὶ τὸ ἀκροατήριο, ἡ ἀφρόκρεμα τῆς πολιτικῆς, κοινωνικῆς καὶ ἐπιχειρηματικῆς ζωῆς τῆς πρωτεύουσας ἔδινε τὸ παρόν. Μὲ τὴν ἐμφάνιση τοῦ πιτσιρίκου τὸ κοινὸ ἐνθουσιάστηκε καὶ προσπάθησε νὰ τὸν ὑποδεχτεῖ μὲ τὸ συνηθισμένο χειροκρότημα. Αὐτὸς ἀρνήθηκε μὲ μία ἀποτρεπτικὴ κίνηση τοῦ χεριοῦ, δυσανάλογα αὐστηρὴ γιὰ τὴν ἡλικία του, ἴσως καὶ λίγο κωμική, ἔτσι ὅπως τὸ μικροσκοπικὸ ἀνθρωπάκι μὲ τὸ φράκο καὶ τὸ παπιγιὸν ἀπαιτοῦσε τὴ σιωπὴ τῶν στηριγμάτων τῆς κοινωνίας. Ἄλλοι αἰφνιδιάστηκαν, οἱ κυρίες σχολίασαν πόσο ἀθῶο καὶ χαριτωμένο εἶναι, ὅλοι ὅμως ὑπάκουσαν. Ὄχι βέβαια χωρὶς δυσφορία, ποῦ ἀκούστηκε ἕνα νιάνιαρο νὰ ἀρνεῖται τὸν ἔπαινο τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, τοῦ Μητροπολίτη καὶ τόσων ἄλλων ἐπωνύμων καὶ ἰθυνόντων. Ἴσως ἦταν ἡ πρώτη φορὰ στὴν πρόσφατη ἱστορία τοῦ τόπου ποὺ οἱ ἄρχοντες ὑπάκουσαν στοὺς εὐφυεῖς. Πρὶν κάτσει στὸ πιάνο, τὸ μικροσκοπικὸ ἀνθρωπάκι ζήτησε εὐγενικὰ ἀπὸ τὴν παρουσιάστρια ποὺ θὰ ἀπαριθμοῦσε τὶς περγαμηνὲς καὶ τὰ καλλιτεχνικὰ του ταλέντα νὰ ἀποσυρθεῖ. Τὸ χαμόγελό της πάγωσε καὶ οἱ ὦμοι σηκώθηκαν ἐλαφρὰ ἀπὸ ἀμηχανία. Ἔστρεψε τὸ βλέμμα γιὰ βοήθεια πρὸς τὰ παρασκήνια, ὅπου ἐμφανὴς ταραχὴ καὶ ἀπορία διακατεῖχε τὸ ἐπιτελεῖο τῶν ὀργανωτῶν. Τί καμώματα εἶναι αὐτὰ μπροστὰ στὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας; Ἂν καὶ μὲ δισταγμό, ἡ παρουσιάστρια τελικὰ ἐπέστρεψε στὸ παρασκήνιο, ἐξ ἄλλου, πῶς νὰ χαλάσεις τὸ χατίρι σὲ μία μουσικὴ ἰδιοφυία. Ἄκρα σιγὴ ὅταν ὁ μικρὸς ξεκίνησε παίζοντας στὸ πιάνο, ἐκτὸς προγράμματος, τὸ Let it be. Λίγες ὧρες νωρίτερα ἀπὸ τὶς εἰδήσεις εἴχαμε μάθει ὅτι ἕνας ἄλλος νεαρὸς εἶχε δολοφονήσει ἀναίτια τὸν ἄνδρα μὲ τὰ στρογγυλὰ γυαλιά.
Τὸ κοινὸ συγκινήθηκε, ὡστόσο δίστασε νὰ χειροκροτήσει τὴν ἀπρόσμενη πρωτοβουλία τοῦ μπόμπιρα. Δὲν θὰ ἄντεχαν δεύτερη ἐντολή. Τότε ὁ μικρὸς καλλιτέχνης σηκώθηκε, χειροκρότησε μόνος του, «τον ἄνδρα μὲ τὰ μακριὰ μαλλιά», ἐξήγησε, καί, δηλώνοντας ὅτι σήμερα δὲν μπορεῖ νὰ παίξει κάτι ἄλλο, ἔφυγε τρέχοντας πρὸς τὰ παρασκήνια.
Σούσουρο καὶ ἀποδοκιμαστικὰ σχόλια ἐπικράτησαν στὴν πλατεία τὴν ὥρα ποὺ στὰ παρασκήνια ὁ μικρὸς μουσικὸς δεχόταν ἕνα ἠχηρὸ χαστούκι ἀπὸ τὸν πατέρα του καὶ ἄκουγε τὴν κατηγορηματικὴ καὶ τελεσίδικη ἀπόφαση τοῦ διευθυντῆ ὅτι μπαίνει σὲ καλλιτεχνικὴ καραντίνα. Ἕνα μήνα μετὰ ἀναχωροῦσε γιὰ τὴ Γερμανία, μὲ πρόσκληση τῆς Συμφωνικῆς Ὀρχήστρας τοῦ Βερολίνου. Ἔμεινε ἐκεῖ γιὰ πάντα.
Πηγή: Πρώτη δημοσίευση.
Γιάννης Μανέτας (Ἀθήνα, 1947). Σπούδασε Φυσιογνωσία καὶ Γεωγραφία στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Ἀθήνας καὶ ἀπέκτησε τὸν τίτλο τοῦ διδάκτορα Βιολογικῶν Ἐπιστημῶν ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο τῆς Πάτρας τὸ 1976. Ἐργάζεται στὸ ἴδιο πανεπιστήμιο ἀπὸ τὸ 1978 ἕως σήμερα. Ἐπίσης ἔχει ἐργαστεῖ ἐρευνητικὰ στὸ Ἐθνικὸ Κέντρο Ἔρευνας Φυσικῶν Ἐπιστημῶν “Δημόκριτος”, στὸν Πειραματικὸ Σταθμὸ “Abisco” τῆς Λαπωνίας καὶ στὰ Πανεπιστήμια Stirling (Σκωτία), Goteborg (Σουηδία), Essen καὶ Karlsruhe (Γερμανία).
Filed under: Ελληνικά,Ηλικίες,Κωμικό,Κοινωνικοί κώδικες,Μανέτας Γιάννης,Οικογένεια,Τέχνη | Tagged: Γιάννης Μανέτας,Διήγημα | Τὰ σχόλια στὸ Γιάννης Μανέτας: Ἐξοστρακισμός ἔχουν κλείσει