María Jatzikiriakidu: Si


María Jatzikiriakidu


Si


LA AZOTEA se baña de plenilunio. Su destartalada silla está girada hacia la Acrópolis iluminada. Se recuesta hacia atrás y cierra los ojos disfrutando de la calma de la ciudad en agosto. Lo hace cada año. En cada plenilunio de agosto sube a la azotea, abrazada a su cuaderno de notas, y conversa con la luna. Cuenta el tiempo con las lunas de agosto que transcurrieron desde la primera vez. Su mente viaja hasta la cara oculta de la luna. La invisible. Allí donde ha enviado sus más recónditos sueños y sus deseos. Como entonces, setenta años atrás, cuando la miró por vez primera, sonriendo, y se prometió no dar ninguna luna por perdida. En aquel entonces, cuando la inmortalidad era innegociable. Ahora él vive en la cara oculta de la luna. «La luna nos mantiene enamorados de lo incumplido», escribió, y cerró su cuaderno de notas.



Fuente: Planodion Bonsái, 7 de abril de 2021.


María Jatzikiriajidu (El Pereo, 1980).  Traduce del italiano y del español.


Traducción colectiva de equipo Proyecto GreQuerías. Revisión: Eduardo Lucena y Konstantinos Paleologos.


Μαρία Χατζηκυριακίδου: Ἄν


Μα­ρί­α Χα­τζη­κυ­ρι­α­κί­δου


Ἂν

 

 ΤΑΡΑΤΣΑ ΛΟΥΖΕΤΑΙ ἀ­πὸ τὴν παν­σέ­λη­νο. Ἡ ξε­χαρ­βα­λω­μέ­νη κα­ρέ­κλα της εἶ­ναι γυ­ρι­σμέ­νη πρὸς τὴν φω­τι­σμέ­νη Ἀ­κρό­πο­λη. Ἀ­κουμ­πᾶ πί­σω καὶ κλεί­νει τὰ μά­τια ἀ­πο­λαμ­βά­νον­τας τὴν αὐ­γου­στι­ά­τι­κη ἡ­συ­χί­α τῆς πό­λης. Κά­θε χρό­νο τὸ κά­νει αὐ­τό. Σὲ κά­θε αὐ­γου­στι­ά­τι­κη παν­σέ­λη­νο ἀ­νε­βαί­νει στὴν τα­ρά­τσα μὲ τὸ ση­μει­ω­μα­τά­ριο ἀγ­κα­λιὰ καὶ συ­νο­μι­λεῖ μὲ τὸ φεγ­γά­ρι. Με­τρᾶ τὸ χρό­νο της μὲ τὰ αὐ­γου­στι­ά­τι­κα φεγ­γά­ρια ποὺ πέ­ρα­σαν ἀ­πὸ τὴν πρώ­τη φό­ρα. Τὸ μυα­λὸ της τα­ξι­δεύ­ει στὴν πί­σω με­ριὰ τοῦ φεγ­γα­ριοῦ. Τὴν ἀ­θέ­α­τη. Ἐ­κεῖ ποὺ ἔ­χει στεί­λει τὰ πιὸ κρυ­φὰ ὄ­νει­ρα καὶ τὶς ἐ­πι­θυ­μί­ες της. Ὅ­πως τό­τε, πρὶν ἀ­πὸ ἐβδομήντα χρό­νια ποὺ τὸ κοί­τα­ξε γιὰ πρώ­τη φο­ρὰ χα­μο­γε­λών­τας κι ὑ­πο­σχέ­θη­κε πὼς δὲν θὰ ἀ­φή­σει κα­νέ­να φεγ­γά­ρι χα­μέ­νο. Τό­τε ποὺ ἡ ἀ­θα­να­σί­α ἦ­ταν ἀ­δι­α­πραγ­μά­τευ­τη. Τώ­ρα ἐ­κεῖ­νος μέ­νει στὴν πί­σω με­ριὰ τοῦ φεγ­γα­ριοῦ. «Τὸ φεγ­γά­ρι μᾶς κρα­τᾶ ἐ­ρω­τευ­μέ­νους μὲ τὸ ἀ­νεκ­πλή­ρω­το» ἔ­γρα­ψε κι ἔ­κλει­σε τὸ ση­μει­ω­μα­τά­ριό της.



Πηγὴ: Πρώτη δημοσίευση.

Μα­ρί­α Χα­τζη­κυ­ρι­α­κί­δου (Πει­ραι­ᾶς, 1980). Ὑ­πο­ψή­φια Δι­δά­κτωρ Ἰ­τα­λι­κῆς Φι­λο­λο­γί­ας στὸ ΕΚΠΑ. Εἶ­ναι ἀ­πό­φοι­τη τοῦ ἴ­διου τμή­μα­τος σὲ προ­πτυ­χια­κὸ καὶ με­τα­πτυ­χια­κὸ ἐ­πί­πε­δο. Σπού­δα­σε ἐ­πί­σης Ἱ­σπα­νι­κὴ Γλώσ­σα καὶ Πο­λι­σμὸ στὸ ΕΑΠ καὶ Ἰ­α­τρι­κὰ Ἐρ­γα­στή­ρια στὸ ΑΤΕΙ Θεσ­σα­λο­νί­κης. Ἐρ­γά­ζε­ται στὸ Εἰ­δι­κὸ Ἀν­τι­καρ­κι­νι­κὸ Νο­σο­κο­μεῖ­ο Πει­ραι­ὰ «Με­τα­ξά». Με­τα­φρά­ζει ἀ­πὸ τὰ ἰ­τα­λι­κὰ καὶ τὰ ἱ­σπα­νι­κά. Τὸ θέ­μα τοῦ δι­δα­κτο­ρι­κοῦ της ἀ­φο­ρὰ τὶς ἀλ­λη­λε­πι­δρά­σεις με­τα­ξὺ Ἑλ­λά­δας καὶ Ἰ­τα­λί­ας στὴ λο­γο­τε­χνί­α τοῦ ὑ­περ­ρε­α­λι­σμοῦ ἐ­νῶ ἔ­χει ἀ­σχο­λη­θεῖ μὲ τὸ ἔρ­γο τῆς ἑλ­λη­νο-ἰ­τα­λί­δας ποι­ή­τριας καὶ πε­ζο­γρά­φου Angelica Palli-Bartolomei (1798-1875).


María Chatzikiriakidou: Viceversa



María Chatzikiriakidou


Viceversa


ICIERON EL AMOR por primera vez en Lima, Perú. Era su primer viaje juntos. Compartían el deseo de un viaje lejano, pero también la filosofía del aquí y ahora. Y como se conocieron poco antes de las vacaciones de verano, decidieron que su primer viaje fuera allí. Al hemisferio sur. Allí donde las estrellas de la cúpula celeste están del revés. Como la mayoría de las cosas en su relación, en realidad. Del revés, al menos, para la lógica convencional. Ella 39, él 31. Ella del sur, él del norte. Ella fun­cio­na­ria, él cantante. Se conocieron en un teatro. Allí intercambiaron aquella mirada larga y profunda. Entonces no sabía quién era él. Se lo dijo su amiga, que la acompañaba. Y desde entonces su voz ha revestido las noches castas de su relación ideal. Castas porque él no existía. Ideal porque él no existía y todo era tal y como ella quería. Porque su relación comenzó y terminó con aquella mirada larga y profunda que la hizo ser consciente de sus vacíos y de sus anhelos.



Fuente: página web ΠλανόδιονΙστορίες Μπονζάι, 29 de enero de 2020.

María Chatzikiriakidou es traductora del italiano y del español. Prepara su Tesis en el Departamento de Filología Italiana de la Universidad de Atenas.

Traducción: Nordin Halifi Morales – Natalia Velasco Urquiza.

Revisión: Eduardo Lucena – Konstantinos Paleologos.



		

	

Μα­ρί­α Χα­τζη­κυ­ρι­α­κί­δου: Vice versa



Μα­ρί­α Χα­τζη­κυ­ρι­α­κί­δου


Vice versa

 

ΚΑΝΑΝ ἔ­ρω­τα γιὰ πρώ­τη φο­ρὰ στὴ Λί­μα τοῦ Πε­ροῦ. Ἦ­ταν τὸ πρῶ­το τους τα­ξί­δι. Μοι­ρά­ζον­ταν τὴν ἐ­πι­θυ­μί­α γιὰ ἕ­να μα­κρι­νὸ τα­ξί­δι ἀλ­λὰ καὶ τὴν φι­λο­σο­φί­α τοῦ ἐ­δῶ καὶ τώ­ρα. Καὶ μιὰ καὶ γνω­ρί­στη­καν λί­γο πρὶν τὶς κα­λο­και­ρι­νὲς δι­α­κο­πὲς ἀ­πο­φά­σι­σαν τὸ πρῶ­το τους τα­ξί­δι νὰ εἶ­ναι ἐ­κεῖ. Στὸ Νό­τιο Ἠ­μι­σφαί­ριο. Ἐ­κεῖ ποὺ τὰ ἀ­στέ­ρια τοῦ οὐ­ρά­νιου θό­λου εἶ­ναι ἀν­τί­στρο­φα. Ὅ­πως καὶ τὰ πε­ρισ­σό­τε­ρα ἄλ­λω­στε στὴ σχέ­ση τους. Ἀν­τί­στρο­φα, του­λά­χι­στον, γιὰ τὴ συμ­βα­τι­κὴ λο­γι­κή. Ἐ­κεί­νη 39, ἐ­κεῖ­νος 31. Ἐ­κεί­νη ἀ­πὸ τὸ Νό­το, ἐ­κεῖ­νος ἀ­πὸ τὸ Βορ­ρᾶ. Ἐ­κεί­νη δη­μό­σια ὑ­πάλ­λη­λος, ἐ­κεῖ­νος τρα­γου­δι­στής. Συ­ναν­τή­θη­καν σὲ ἕ­να θέ­α­τρο. Ἐ­κεῖ ἀν­τάλ­λα­ξαν ἐ­κεῖ­νο τὸ πα­ρα­τε­τα­μέ­νο καὶ βα­θὺ βλέμ­μα. Τό­τε δὲν ἤ­ξε­ρε ποι­ός ἦ­ταν. Τῆς τὸ εἶ­πε ἡ φί­λη της ποὺ τὴ συ­νό­δευ­ε. Κι ἀ­πὸ τό­τε ἡ φω­νή του ἕν­τυ­σε τὶς ἀ­νέ­ρα­στες νύ­χτες τῆς ἰ­δα­νι­κῆς σχέ­σης τους. Ἀ­νέ­ρα­στες για­τί δὲν ὑ­πῆρ­χε ἐ­κεῖ­νος. Ἰ­δα­νι­κὴ για­τί δὲν ὑ­πῆρ­χε ἐ­κεῖ­νος καὶ ὅ­λα ἦ­ταν ὅ­πως καὶ ὅ­που τὰ ἤ­θε­λε ἐ­κεί­νη. Για­τὶ ἡ σχέ­ση τους ξε­κί­νη­σε καὶ τε­λεί­ω­σε σὲ ἐ­κεῖ­νο τὸ πα­ρα­τε­τα­μέ­νο καὶ βα­θὺ βλέμ­μα ποὺ τὴν ἔ­κα­νε νὰ συ­νει­δη­το­ποι­ή­σει τὰ κε­νὰ καὶ τὶς λα­χτά­ρες της.



Μα­ρί­α Χα­τζη­κυ­ρι­α­κί­δου (Πει­ραι­ᾶς, 1980). Ὑ­πο­ψή­φια Δι­δά­κτωρ Ἰ­τα­λι­κῆς Φι­λο­λο­γί­ας στὸ ΕΚΠΑ. Εἶ­ναι ἀ­πό­φοι­τη τοῦ ἴ­διου τμή­μα­τος σὲ προ­πτυ­χια­κὸ καὶ με­τα­πτυ­χια­κὸ ἐ­πί­πε­δο. Σπού­δα­σε ἐ­πί­σης Ἱ­σπα­νι­κὴ Γλώσ­σα καὶ Πο­λι­σμὸ στὸ ΕΑΠ καὶ Ἰ­α­τρι­κὰ Ἐρ­γα­στή­ρια στὸ ΑΤΕΙ Θεσ­σα­λο­νί­κης. Ἐρ­γά­ζε­ται στὸ Εἰ­δι­κὸ Ἀν­τι­καρ­κι­νι­κὸ Νο­σο­κο­μεῖ­ο Πει­ραι­ὰ «Με­τα­ξά». Με­τα­φρά­ζει ἀ­πὸ τὰ ἰ­τα­λι­κὰ καὶ τὰ ἱ­σπα­νι­κά. Τὸ θέ­μα τοῦ δι­δα­κτο­ρι­κοῦ της ἀ­φο­ρὰ τὶς ἀλ­λη­λε­πι­δρά­σεις με­τα­ξὺ Ἑλ­λά­δας καὶ Ἰ­τα­λί­ας στὴ λο­γο­τε­χνί­α τοῦ ὑ­περ­ρε­α­λι­σμοῦ ἐ­νῶ ἔ­χει ἀ­σχο­λη­θεῖ μὲ τὸ ἔρ­γο τῆς ἑλ­λη­νο-ἰ­τα­λί­δας ποι­ή­τριας καὶ πε­ζο­γρά­φου Angelica Palli-Bartolomei (1798-1875).