Ρίχαμ Άντλυ (Riham Adly)
Τό Σύντομο Χρονικό τοῦ Κοριτσιοῦ,
εἰπωμένο ἀπό τήν Ρεαλίστρια
ὡστόσο Αἰσιόδοξη Ἀφρικανίδα Χαρτορίχτρα
(The Brief Chronicled History of The Girl
as told by the Realist
but yet Optimistic African Fortune-teller)
ΟΡΙΤΣΙ, προτοῦ ὁ πατέρας σου σέ φυτέψει στήν μήτρα τῆς μητέρας σου, προτοῦ ἐγγραφοῦν τά δικά σου χρωμοσώματα Χ καί ὄχι τά ὑγιῆ σου Υ ἤσουν στό νερό, στόν ἀέρα, στά στοιχεῖα: ἕνα τριάτομο πού δέν ἀνῆκε οὔτε σέ φυλή, οὔτε σέ πατριά, οὔτε σέ καμιά νομαδική Kabilah.
Στήν πρώτη σου μετενσάρκωση:
Σοῦ δόθηκε τό ὄνομα Μαρία. Τσαλαβουτοῦσες στή λάσπη καί ἔπαιζες μέ τόν Ἀμπτουλάχ καί τόν Ἄμπελ. Κολυμποῦσες στόν ποταμό Μέρεμπ τῆς Κεντρικῆς Ἐρυθραίας κοντά στήν ἐκκλησιά σου, ἡ περιέργειά σου πάντα νά αἰωρεῖται ὅπως ἡ σπάνια γαλαζόφτερη λιμπελούλα πρόθυμη νά ἵπταται ψηλά μέσα στή βροχή. Γνώριζες πώς ἤσουν διαφορετική ἀπό τίς ἀδελφές σου, τίς θειές μέ τά θλιμένα μάτια, καί ὅλους τούς συγγενεῖς σου. Ἤσουν ὁλόκληρη, ἄτμητη, κάθε ἴντσα τῆς σάρκας σου ἀκόμη ὁλόδική σου. Ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα κι ἕνα ἀπό τ’ ἀγόρια ἦταν νά σέ νυμφευθεῖ, ἔδειξαν ἐκεῖνον τόν τόπο ἀνάμεσα στά πόδια σου. Ἀκάθαρτη, εἶπαν. Ὁ γυναικόκοσμος στό χωριό γνώριζε τί ἔπρεπε νά κάνουν – μεταστρέφοντάς σε σέ μιάν ἀπ’ αὐτές, τό εἶδος τῆς γυναίκας πού ὁ Ἄμπελ καί ὁ Ἀμπτουλάχ ἐγκρίνανε. Ἔτσι, ὅταν ἡ μαμή τεμάχισε τήν κλειτορίδα σου, ὁ γυναικόκοσμος βγῆκε ἔξω, ἱκανοποιημένος, περήφανος. Δέν ἀντιστάθηκες γιατί εἶχες τόση ἐμπιστοσύνη, τόσο μεγάλη ἀγάπη. Σκάφτηκες, βαθούλωσες: ἀδειασμένη ἀπ’ ὅλα πού σ’ ἔκαναν ἐσένα. Ἐσένα.
Στήν δέυτερή σου μετενσάρκωση:
Ἤθελες νά ἀντισταθεῖς σ΄ ὅ,τι καθοριζόταν ὡς ἀγνότητά σου, ἀλλά ἡ ὑποταγή ἦταν τό ἀντίτιμο τῆς ἐπιβίωσης. Ὁ πόνος σου, χυμένος ταχύτερα ἀπό τό αἷμα σου, γέμισε τόν ποταμό Τάνα τῆς Κένυας. Ἁπλῶς, πέθανες.
Σ’ αὐτήν τήν μετενσάρκωση:
Θά πετάξεις τήν καλύπτρα τῆς κεφαλῆς πού σέ ἀνάγκασαν νά φορᾶς στό τζαμί. Θά ξεφωνίσεις ὅταν ἡ μητέρα σου θά σέ σύρει στόν μπαρμπέρη τοῦ Μπένι Σουέφ. Θά τοῦ σπρώξεις τό χέρι ὅταν ἡ λεπίδα του γδέρνει τά μικρά χείλη τοῦ αἰδοίου σου. Θά τρέξεις, αἱμορραγώντας τόν δικό σου ποταμό Νεῖλο, κι ὅταν τά διστακτικά / δειλιασμένα σου πόδια σου δέν μποροῦν νά τρέξουν παραπάνω, θά ἀπογειωθεῖς μέ τίς φτεροῦγες σου· χαμογελᾶς γιά τήν ἐλευθερία πού εἶναι ν’ ἀποκτηθεῖ, ὅμως κορίτσι…
Θά μείνεις.
Θά τά ἐπαναλάβεις ὅλα σέ μιάν ἄλλη μετενσάρκωση.
Δέν θά τούς ἀφήσεις νά χρησιμοποιήσουν τόν ὑπέρ-κολπικό σου τραυματισμό ὡς σύμβολο τῆς ἀγνότητάς σου.
Δέ θά τούς ἀφήσεις να σέ καλύψουν ἤ νά σέ σβήσουν γιατί δέν εἶσαι ἡ φουρνιά τῆς ἁμαρτίας.
Δέ θά τούς ἐπιτρέψεις νά ξε-φυλλίσουν τήν παρθενική ἀγάπη σου γιά Σένα.
Κορίτσι, θά μείνεις γιατί εἶν’ ἀπίστευτο πῶς oἱ κολοβωμένες ρίζες ξεπετοῦν βλαστάρια μετά πού θά κοποῦν.
Πηγή: ἐπιθεώρηση Afreada, 19.04.2019:
https://afreada.com/2019/04/19/the-brief-chronicled-history-of-the-girl-as-told-by-the-realist-but-yet-optimistic-african-fortuneteller-by-riham-adly/
Ρίχαμ Ἄντλυ (Riham Adly). Πεζογραφία της ἔχει δημοσιευτεῖ μεταξύ ἄλλων καὶ στὰ περιοδικὰ Bending Genres, Connotation Press, Spelk, The Cabinet of Heed, Vestal Review, Volney Road Review, Five: 2: One, Brilliant Flash Fiction, Gingerbread House lit, Writing in a Woman’s voice, Anti-Heroine Chick, Danse Macabre καὶ @Fewerthan500. Πρόσφατα μπῆκε στὴ βραχεία λίστα τοῦ Βραβείου Μετάφρασης Arab-Lit. Ἡ Ἄντλυ ζεῖ μὲ τὴν οἰκογένειά της στὴ Γκίζα τῆς Αἰγύπτου.
Μετάφραση ἀπὸ τὰ ἀγγλικά:
Νατάσα Κεσμέτη (Ἀθήνα, 1947): Πεζογράφος. Σπούδασε Νομικὰ καὶ Ἀγγλικὴ Λογοτεχνία. Πρωτοεμφανίστηκε μὲ τὴν συλλογὴ διηγημάτων: Τὰ 7 τῆς Ἄρκτου (1972). Τελευταῖα της βιβλία: Ἐξόριστες φωνές. Στοχασμοὶ καὶ ἱστορίες 2006-2012 (Ἁρμός, 2013) καὶ Iva: Ἔσοπτρο μυστηριώδους ὀθόνης (Ἁρμός, 2017).
Filed under: Adly Riham,Αγγλικά,Κεσμέτη Νατ,Κοινωνικοί κώδικες,Περιγραφή,Συμβολισμός,Σώμα,Ταυτότητες-Αποκλεισμοί,Φύλα,Ψυχή | Tagged: Αγγλόγραπτο διήγημα,Λογοτεχνία,Νατάσα Κεσμέτη,Riham Adly | Τὰ σχόλια στὸ Ρίχαμ Άντλυ (Riham Adly): Τὸ Σύντομο Χρονικὸ τοῦ Κοριτσιοῦ… ἔχουν κλείσει