Ντὰν Κάπλαν (Dan Kaplan): Μπίλ

 

 

Ντὰν Κάπλαν (Dan Kaplan)

 

Μπίλ

(Bill)

 

ΟΡΩΝΤΑΣ ἕ­να ξε­φτι­σμέ­νο μάλ­λι­νο που­λό­βερ, ὁ Μπὶλ κό­βει στὰ δύο μιὰ κα­ρύ­δα ἀ­πὸ τὴ Χα­βά­η μὲ μιὰ σπά­θα. Ὁ Μπὶλ στὸ μπάρ, σκαρ­φα­λω­μέ­νος σὲ ἕ­να σκαμ­πό, μὲ τὶς κλει­δώ­σεις νὰ χτυ­ποῦν ἐ­λα­φρὰ καὶ τὴ βρο­χὴ νὰ σφυ­ρο­κο­πᾶ τὴν τσίγ­κι­νη ὀ­ρο­φή. Στὴν ἀ­σπρό­μαυ­ρη τη­λε­ό­ρα­ση τοῦ Μπὶλ παί­ζει Ὁ μά­γος τοῦ Ὄζ. Ὁ Μπὶλ σω­ρι­ά­ζε­ται στὸ πε­ζο­δρό­μιο. Ὁ ἥ­λιος μοιά­ζει ἐ­κτο­ξευ­μέ­νος στὸν οὐ­ρα­νὸ ἀ­πὸ τὸ δά­κτυ­λο τοῦ Μπίλ. Μιὰ γυ­ναί­κα σι­γο­ψι­θυ­ρί­ζει «Μπίλ», ἀ­νοί­γον­τας τὰ ἀ­φτά­κια σὲ ἐ­ξώ­φυλ­λα βι­βλί­ων. Ὁ Μπὶλ ζη­τᾶ ἀ­πὸ τὸ ζευ­γά­ρι νὰ κα­θί­σει, τὰ πρό­σω­πά τους χω­ρὶς ἴ­χνος δέ­σμευ­σης. Ὁ αὐ­το­κι­νη­τό­δρο­μος ξε­τυ­λί­γε­ται, ὁ Μπὶλ γέρ­νει τὸ κά­θι­σμά του πρὸς τὰ πί­σω. Κά­ποι­ος φω­νά­ζει «Σέν­τρικ!» ἀ­πὸ τὴν ἄλ­λη πλευ­ρὰ τοῦ δρό­μου σὲ μιὰ νέ­α πό­λη. Μὲ ἀ­φτιὰ κοκ­κι­νι­σμέ­να, σφυ­ρο­κο­πη­μέ­νος ἀ­πὸ τὸ χα­λά­ζι, ὁ Μπὶλ με­λε­τᾶ τοὺς ἀ­ριθ­μοὺς τῆς ὁ­δοῦ ἔ­ξω ἀ­πὸ τὸ σπί­τι. Ἕ­να παι­δά­κι βρί­σκει τὴ γά­τα τοῦ Μπίλ, χω­ρὶς τρί­χω­μα κι ἡ­λι­ο­καμ­μέ­νη, στὴν ὑ­δρορ­ρο­ή. Τὸ βι­βλί­ο μὲ τὰ βα­φτι­στι­κὰ ὀ­νό­μα­τα ἀ­νοι­χτὸ στὸ «Μπ». Ὁ Μπὶλ σκύ­βει πά­νω ἀ­πὸ ἕ­ναν πα­ρεν­δυ­σί­α μὲ χον­τροὺς μη­ροὺς καὶ μιὰ τεν­τω­μέ­νη καλ­τσο­δέ­τα. Ἕ­νας κά­τι­σχνος για­τρός, δυ­ὸ χρό­νια πρὶν τὴ σύν­τα­ξη, δί­νει μιὰ συν­τα­γὴ στὸν Μπίλ. Ὁ Μπὶλ ρί­χνει μιὰ τε­λευ­ταί­α μα­τιὰ πί­σω του. Τὸ ραν­τε­βοὺ στὶς δύο μὲ τὸν Μπὶλ σβη­σμέ­νο ἀ­πὸ τὸ ἡ­με­ρο­λό­γιο. Τὸ «Μπίλ» κεν­τη­μέ­νο μὲ κόκ­κι­να ἑ­νω­μέ­να γράμ­μα­τα στὴν μπρο­στι­νὴ τσέ­πη τοῦ που­κά­μι­σου ἑ­νὸς ἐ­φή­βου ποὺ πο­τὲ δὲν γνώ­ρι­σε τὸν Μπίλ. Μιὰ γυ­ναί­κα, σχε­δὸν ἄ­γνω­στη στὸν Μπίλ, ἀ­νοί­γει τὴν μπρο­στι­νὴ πόρ­τα. Ἡ μπα­νι­έ­ρα γιὰ δύο ἄ­το­μα, ὅ­που κά­πο­τε ὁ Μπὶλ εἶ­χε τρί­α. Ὁ Μπὶλ στὴν πρώ­τη του ἐ­πί­σκε­ψη στὸ νο­σο­κο­μεῖ­ο, δι­α­τρέ­χει τὴ λί­στα στὸν τοῖ­χο. Ἡ εἰ­κό­να τοῦ Μπὶλ μὲ ἕ­ναν δα­κρυ­σμέ­νο Πά­πα, ντυ­μέ­νο γυ­ναι­κεί­α, νὰ πα­ρα­λαμ­βά­νει τὴν κο­ρώ­να τῆς M­i­ss U­n­i­v­e­r­se. Ὁ Μπὶλ καὶ τὸ κρύ­ο. Τὸ φεγ­γά­ρι σὰν βῶ­λος ἀ­πὸ βού­τυ­ρο στὸν οὐ­ρα­νὸ πρὸς νό­το. Μιὰ σει­ρὰ ποὺ στρί­βει στὴ γω­νί­α, ὁ Μπὶλ πλη­σιά­ζει στὸ τέ­λος. Ὁ Μπὶλ κοι­τά­ζει μιὰ δι­α­φή­μι­ση γιὰ κά­τι ποὺ τὸ λέ­νε «γι­όγ­κα». Κά­ποι­ος φω­νά­ζει «Μπίλ!» στὴν ἀ­πο­βά­θρα, ὅ­λοι γυ­ρί­ζουν καὶ κοι­τοῦν.

 

 

Ἀ­πὸ τὴ συλ­λο­γὴ δι­η­γη­μά­των Tho­mas, Ja­mes and Ro­bert Sha­pard, eds., Flash Fi­ction For­ward, 80 ve­ry short sto­ries, New York, London: W.W. Norton & Company, 2006.

 

Ντὰν Κάπλαν (D­an K­a­p­l­an) (Οὐ­ά­σιν­γκτον). Δι­δά­σκει στὸ Πα­νε­πι­στή­μιο τοῦ Πόρ­τλαντ στὸ Ὄ­ρεγ­κον, ὅ­που καὶ ζεῖ. Ἔ­χει δη­μο­σι­εύ­σει δύο ποι­η­τι­κὲς συλ­λο­γές.

 

Μετάφραση ἀπὸ τὰ ἀγγλικά:

Ἑ­λέ­νη [Νέλ­λη] Μπου­ραν­τά­νη (Πει­ραι­ᾶς, 1976). Ἐκ­παι­δευ­τι­κός, με­τα­φρά­στρια. Σπού­δα­σε Ἀγ­γλι­κὴ Φι­λο­λο­γί­α καὶ Λο­γο­τε­χνι­κὴ Με­τά­φρα­ση στὸ Ἐ­θνι­κὸ καὶ Κα­πο­δι­στρια­κὸ Πα­νε­πι­στή­μιο Ἀ­θη­νῶν. Ἐρ­γά­ζε­ται στὴ Δευ­τε­ρο­βάθ­μια Ἐκ­παί­δευ­ση καὶ ἀ­σχο­λεῖ­ται μὲ τὴ δη­μι­ουρ­γι­κὴ γρα­φὴ καὶ τὴ συγ­γρα­φή. Δη­μο­σί­ευ­σε (με­τα­ξὺ ἄλ­λων) τὸ δι­ή­γη­μα «Habari Rafiki!» στὸ συλ­λο­γι­κὸ ἔρ­γο: Φαν­τα­στεῖτε τὸ μέλ­λον σας σὲ μιὰ πό­λη ποὺ ἀλ­λά­ζει (Ἀ­θή­να: Ἐκ­δό­σεις Ἰ­α­νός, 2009).