Φεντερίκο Πατάν (Federico Patán): Ὁ ποιητὴς σηκώνεται

.

.

Φεν­τε­ρί­κο Πα­τάν (Federico Patán)

 .

Ὁ ποι­η­τὴς ση­κώ­νε­ται

(El p­o­e­ta se l­e­v­a­n­ta)

 .

       Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ση­κώ­νε­ται ἀ­πὸ τὴν κλί­νη:

      «Πῶς εἶ­πες ὅ­τι σὲ λέ­νε;»

      «Βε­α­τρί­κη.»

       «Ἄ, ναί, σωστά.»

 .

 .

Πη­γή: Ἀ­πὸ τὴ συλ­λο­γὴ μι­κρο­δι­η­γη­μά­των Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος (ἐ­πιμ.) 18+ Minicuentos eroticos. Ἀν­θο­λο­γί­α ἰ­σπα­νι­κοῦ ἐ­ρω­τι­κοῦ μι­κρο­δι­η­γή­μα­τος, Ἀ­θή­να, 2013. Τὴν συλ­λο­γὴ προ­σφέ­ρει ὁ τα­κτι­κὸς συ­νερ­γά­της μας Κ. Πα­λαι­ο­λό­γος στοὺς ἀ­να­γνῶ­στες τοῦ ἱ­στο­λο­γί­ου μας ποὺ μπο­ροῦν νὰ τὴν δι­α­βά­σουν ὁ­λό­κλη­ρη ἢ καὶ νὰ τὴν ἀ­πο­θη­κεύ­σουν ἀ­πὸ ἐδῶ.

Φεν­τε­ρί­κο Πα­τάν (Federico Patán) (Χι­χὸν τῆς Ἀ­στού­ριας, 1937) Πο­λι­το­γρα­φή­θη­κε Με­ξι­κά­νος ἀ­πὸ τὸ 1939. Σπού­δα­σε Αγ­γλι­κὴ Φι­λο­λο­γί­α. Συγ­γρα­φέ­ας, ποι­η­τὴς καὶ δο­κι­μι­ο­γρά­φος. Σή­με­ρα εἶ­ναι κα­θη­γη­τὴς στὸ Αὐ­τό­νο­μο Πα­νε­πι­στή­μιο τοῦ Με­ξι­κοῦ. Εἶ­ναι ἐ­πί­σης με­τα­φρα­στὴς καὶ κρι­τι­κὸς λο­γο­τε­χνί­ας. Τὸ πρῶ­το του μυ­θι­στό­ρη­μα El último exilio (1986) κέρ­δι­σε τὸ βρα­βεῖ­ο «Xavier Villaurrutia», τὸ βι­βλί­ο δι­η­γη­μά­των του Encuentros (2006), ἀ­πέ­σπα­σε τὸ βρα­βεῖ­ο «José Fuentes Mares». Ἀ­πὸ τὰ δο­κί­μιά του ξε­χω­ρί­ζουν τὸ Contrapuntos (1989) καὶ τὸ El espejo y la nada (1998).

Με­τά­φρα­ση ἀ­πὸ τὰ ἱ­σπα­νι­κά:

Ἡ με­τά­φρα­ση εἶ­ναι προ­ϊ­ὸν τοῦ ἐρ­γα­στη­ρί­ου με­τά­φρα­σης μι­κρο­δι­η­γη­μά­των ἀ­πὸ τὰ ἰ­σπα­νι­κὰ στὰ ἑλ­λη­νι­κὰ ὅ­που δί­δα­ξε ὁ Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος στὸ πλαί­σιο τοῦ Ἐρ­γα­στη­ρί­ου Λο­γο­τε­χνι­κῆς Με­τά­φρα­σης τοῦ Κέν­τρου Ἰ­σπα­νι­κῆς, Πορ­το­γα­λι­κῆς καὶ Κα­τα­λα­νι­κῆς γλώσ­σας ABANICO. Συμ­με­τεῖ­χαν οἱ σπου­δα­στές: Ἑ­λέ­νη Βό­τση, Χρυ­σάν­θη Για­ννιά, Βαγ­γέ­λης Καμ­πού­νιας, Eduardo Lucena, Μα­ρί­α Με­λα­δά­κη, Ἑ­λέ­νη Πα­λαι­ο­λό­γου, Ἀγ­γε­λι­κὴ Πα­λα­σο­πού­λου.

.