Γκιγέρμο Ἀριάγα (Guillermo Arriaga): Ροχέλιο

 

 

Γκι­γέρ­μο Ἀ­ριά­γα (G­u­i­l­l­e­r­mo A­r­r­i­a­ga)

 

Ρο­χέ­λιο

(R­o­g­e­l­io)

 

ΡΟΧΕΛΙΟ ἢ δὲν ἔ­παιρ­νε χαμ­πά­ρι ὅ­τι ἦ­ταν πιὰ νε­κρὸς ἢ ἁ­πλῶς ἀρ­νι­ό­ταν νὰ τὸ ἀ­πο­δε­χτεῖ. Γι’ αὐ­τό, συ­χνὰ-πυ­κνά, ἔ­βγαι­νε ἀ­πὸ τὸν τά­φο ὅ­που κει­τό­ταν θαμ­μέ­νος καὶ δὲν ἦ­ταν πε­ρί­ερ­γο νὰ τὸν πε­τύ­χει κα­νεὶς ἐ­κεῖ κον­τὰ στὸ νε­κρο­τα­φεῖ­ο νὰ τρώ­ει σὲ κά­ποι­ο ἑ­στι­α­τό­ριο. Ὁ­ρι­σμέ­νες φο­ρὲς ἐρ­χό­ταν στὴ Ρε­τόρ­νο νὰ μᾶς ἐ­πι­σκε­φθεῖ καὶ περ­νοῦ­σε ὧ­ρες ἀ­τε­λεί­ω­τες μι­λών­τας γιὰ τοὺς πα­λιούς, κα­λοὺς και­ρούς. Βέ­βαι­α, πολ­λοὶ ἀ­πὸ ἐ­μᾶς προ­σπα­θού­σα­με νὰ τὸν πεί­σου­με ὅ­τι ἦ­ταν ἕ­να πτῶ­μα πλέ­ον καὶ ὅ­τι βρω­μοῦ­σε πο­λύ. Δὲν μᾶς ἔ­δι­νε ση­μα­σί­α καὶ μὲ ἀ­πί­στευ­το θρά­σος ἔ­σκα­γε μύ­τη παν­τοῦ, ὁ­ποι­α­δή­πο­τε ὥ­ρα τῆς ἡ­μέ­ρας.

         Κά­ποι­ο βρά­δυ τὸν συ­νό­δευ­σα μέ­χρι τὸ νε­κρο­τα­φεῖ­ο. Γιὰ ὧ­ρες ἀ­να­πο­λού­σα­με πα­λι­ὲς ἱ­στο­ρί­ες ἀ­πὸ τὴν ἐ­πο­χὴ ποὺ ἀ­κό­μα ζοῦ­σε. Ἀ­γο­ρά­σα­με κάμ­πο­σες μπύ­ρες καὶ γί­να­με σκνί­πα. Τὰ πε­ρά­σα­με φί­να. Γε­λά­σα­με. Δι­α­σκε­δά­σα­με. Κλά­ψα­με. Τὰ χα­ρά­μα­τα μὲ ἀ­πο­χαι­ρέ­τη­σε μὲ ἕ­να χα­μό­γε­λο. Βο­λεύ­τη­κε στὸ φέ­ρε­τρό του καὶ ἔ­κλει­σε τὸ κα­πά­κι. Πο­τὲ ξα­νὰ δὲν ἄ­κου­σα κά­τι γιὰ λό­γου του, για­τὶ ἐ­κεῖ­νο τὸ ξη­μέ­ρω­μα μὲ πά­τη­σε ἕ­να αὐ­το­κί­νη­το καὶ ἡ γυ­ναί­κα μου.­.. ἡ γυ­ναί­κα μου ἀ­πο­φά­σι­σε νὰ μὲ ἀ­πο­τε­φρώ­σει.

 

 

 Πη­γή: Ἀ­πὸ τὴ συλ­λο­γὴ δι­η­γη­μά­των R­e­t­o­r­no 201 (E­d­i­t­o­r­i­al La o­t­ra o­r­i­l­la, 2006).

 

G­u­i­l­l­e­r­mo A­r­r­i­a­ga (Πό­λη τοῦ Με­ξι­κοῦ, 1958). Συγ­γρα­φέ­ας καὶ σε­να­ρι­ο­γρά­φος (21 γραμ­μά­ρια, Βα­βέλ, Οἱ τρεῖς τα­φὲς τοῦ Μελ­κί­α­δες Ἐ­στρά­δα)­.

 

Με­τά­φρα­ση ἀ­πὸ τὰ  Ἱσπα­νι­κά:

Ἀ­πὸ τὸ μά­θη­μα Λο­γο­τε­χνι­κῆς Με­τά­φρα­σης τοῦ Δι­α­πα­νε­πι­στη­μια­κοῦ Δι­α­τμη­μα­τι­κοῦ Προ­γράμ­μα­τος Με­τα­πτυ­χια­κῶν Σπου­δῶν «Με­τά­φρα­ση-Με­τα­φρα­σε­ο­λο­γί­α» τοῦ Πα­νε­πι­στη­μί­ου Ἀ­θη­νῶν. Συμ­με­τεῖ­χαν οἱ σπου­δά­στρι­ες Ξέ­νια Κα­κά­κη, Ἴ­ρις Κα­ρα­γιά­ννη, Μα­ρί­α Βε­ρο­νί­κη Μπού­γα­λη, Μυρ­σί­νη Πάρ­σα­λη, Εὔ­η Στά­θη, ὑ­πὸ τὴν ἐ­πο­πτεί­α τοῦ δι­δά­σκον­τα Κων­σταν­τί­νου Πα­λαι­ο­λό­γου.

 

Καὶ μιὰ δραματοποίηση τοῦ “Rogelio” μὲ ἑλ­λη­νι­κοὺς ὑ­πό­τι­τλους. Πα­ρα­γω­γἠ ἀπὸτὸ Instituto Me­xi­ca­no De Ci­ne­ma­to­gra­fia. Βλ. ἐ­δῶ «Ἡ­με­ρο­λό­γιο Κα­τα­στρώ­μα­τος», ἐγ­γρα­φή 26-10-2010.