Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi): Συνέντευξη στὸν Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi) [Ἀφιέρωμα 5/5 (κάθε Κυ­ρια­κή)]

Συνέντευξη

στὸν Κωνσταντῖνο Παλαιολόγο

Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος: Πό­τε ἀρ­χί­σα­τε νὰ ἐν­δι­α­φέ­ρε­στε γιὰ τὴ μι­κρο­α­φή­γη­ση; Ποι­ά ἦ­ταν τὰ πρῶ­τα δι­α­βά­σμα­τά σας σὲ αὐ­τὸ τὸ εἶ­δος;

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι: Ἡ ποί­η­ση καὶ τὰ σύν­το­μα εἴ­δη λο­γο­τε­χνί­ας, πάν­τα μοῦ τρα­βοῦ­σαν τὴν προ­σο­χὴ ὡς ἀ­να­γνώ­στρια· τὰ συν­το­μό­τα­τα ἐ­κεῖ­να κεί­με­να ποὺ ὑ­πάρ­χουν ἀ­πὸ τὶς ἀ­παρ­χὲς ἤ­δη τῆς λο­γο­τε­χνί­ας καὶ ποὺ μέ­χρι πρὶν ἀ­πὸ με­ρι­κὲς δε­κα­ε­τί­ες ἦ­ταν «ἀ­τα­ξι­νό­μη­τα». Τὸ Βι­βλί­ο τῶν φαν­τα­στι­κῶν ὄν­των τοῦ Χόρ­χε Λου­ὶς Μπόρ­χες, τὸ Ἱ­στο­ρί­ες τῶν Κρο­νό­πιο καὶ τῶν Φά­μα τοῦ Χού­λιο Κορ­τά­σαρ, τὸ A descoberta do mundo τῆς Κλα­ρί­σε Λι­σπέ­κτορ, ἡ Ὀ­νει­ρο­πα­γί­δα τῆς Ἄ­να Μα­ρί­α Σού­α, ὁ Μο­νό­δρο­μος τοῦ Βάλ­τερ Μπέν­για­μιν, Οἱ ἀ­ό­ρα­τες πό­λεις τοῦ Ἴ­τα­λο Καλ­βί­νο… καὶ πα­ρα­λεί­πω πολ­λὰ ἀ­κό­μα. Ἔ­γρα­ψα ἕ­να βι­βλί­ο ἀ­φι­ε­ρω­μέ­νο στὰ γεύ­μα­τα μὲ τί­τλο Come este es mi cuerpo [Φά­γε­τε, τοῦ­το μου ἐ­στὶ τὸ Σῶ­μα μου], ἐμ­πνευ­σμέ­νο ἀ­πὸ τὸ δι­ά­βα­σμα τοῦ La feria τοῦ Χου­ὰν Χο­σὲ Ἀ­ρε­ό­λα καὶ μὲ με­γά­λο ἐν­θου­σια­σμὸ τὸ ἔ­δω­σα στὸν ποι­η­τὴ Ἀμ­πε­λάρ­δο Ὀ­κέν­το, ἰ­δι­ο­κτή­τη τοῦ ἐκ­δο­τι­κοῦ οἴ­κου «Mosca Azul», στὴ Λί­μα, ὅ­που ζοῦ­σα ἐ­κεί­νη τὴν ἐ­πο­χή. Τὸ δι­ά­βα­σε μὲ πολ­λὴ ἀ­γά­πη, ἀλ­λὰ ἐ­κεί­νη τὴν ἐ­πο­χή, μι­λά­ω γιὰ τὴ δε­κα­ε­τί­α τοῦ ’80, οἱ ἐκ­δό­τες ἔ­ψα­χναν μό­νο γιὰ μυ­θι­στο­ρή­μα­τα, ἔ­τσι, λοι­πόν, νι­έτ. Ἔ­πρε­πε νὰ πε­ρι­μέ­νω ἀρ­κε­τὰ χρό­νια γιὰ νὰ ἐν­θου­σια­στεῖ ὁ ἀρ­γεν­τι­νὸς ποι­η­τὴς Βί­κτορ Ρε­δόν­δο καὶ νὰ τὸ δη­μο­σι­εύ­σει στὴ σει­ρὰ ποί­η­σης τοῦ ἐκ­δο­τι­κοῦ του οἴ­κου Último Reino. Ἐ­γὼ ὅ­μως ἤ­ξε­ρα ὅ­τι ἡ λο­γο­τε­χνί­α μου δὲν ἦ­ταν οὔ­τε ποί­η­ση οὔ­τε αὐ­τὸ ποὺ λέ­νε ποι­η­τι­κὴ πε­ζο­γρα­φί­α. Ἦ­ταν μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­α, μι­νι­α­τού­ρα. Πο­λὺ ἀρ­γό­τε­ρα, ἀ­να­κά­λυ­ψα ὅ­τι αὐ­τὸ ποὺ ἔ­γρα­φα ποῦ καὶ ποῦ ἦ­ταν ἕ­να εἶ­δος ἀ­πὸ μό­νο του: τὸ μι­κρο­δι­ή­γη­μα.

Κ.Π.: Μι­λῆ­στε μας, σᾶς πα­ρα­κα­λῶ, γιὰ τὸ Microcósmicas, ποι­ά εἶ­ναι ἡ ἰ­δέ­α ποὺ κρύ­βε­ται πί­σω ἀ­πὸ τὸ βι­βλί­ο;

Ε.Α.: Στὸ Microcósmicas προ­σπα­θῶ νὰ δώ­σω φω­νὴ σὲ ὅ­σους δὲν ἔ­χουν, ἢ ἂν τὴν ἔ­χουν, εἴ­μα­στε ἀ­νί­κα­νοι νὰ τὴν ἀ­κού­σου­με, καὶ ἀ­κό­μη λι­γό­τε­ρο νὰ τὴ με­τα­φρά­σου­με καὶ νὰ τὴν κα­τα­νο­ή­σου­με. Ἀ­να­φέ­ρο­μαι σε μὴ ἀν­θρώ­πι­να ἔμ­βια ὄν­τα ἀ­πὸ τὸ ζω­ϊ­κὸ βα­σί­λει­ο, σπον­δυ­λω­τὰ καὶ ἀ­σπόν­δυ­λα, καὶ σὲ ὄν­τα ἀ­πὸ τὸ φυ­τι­κὸ βα­σί­λει­ο. Προ­σπα­θῶ νὰ βρῶ μιὰ φω­νὴ ποὺ νὰ κα­τα­γρά­φει, σὲ πρῶ­το πρό­σω­πο, τὶς ἀν­θρώ­πι­νες πα­ρεμ­βά­σεις σὲ αὐ­τὰ τὰ βα­σί­λεια. Πα­ρεμ­βά­σεις πού, γιὰ πα­ρά­δειγ­μα, μέ­σῳ γε­νε­τι­κῶν ἢ χη­μι­κῶν χει­ρι­σμῶν, προ­σπα­θοῦν νὰ ὁ­μο­γε­νο­ποι­ή­σουν καὶ νὰ ἰ­δι­ω­τι­κο­ποι­ή­σουν τὴν ποι­κι­λο­μορ­φί­α τῆς ζω­ῆς, πε­ρι­ο­ρί­ζον­τάς την σὲ ἐ­λά­χι­στα δείγ­μα­τα, ἀ­δι­α­φο­ρών­τας γιὰ τὴν ἐν­τυ­πω­σια­κὴ πλη­θώ­ρα εἰ­δῶν ποὺ προ­σφέ­ρει ἡ φύ­ση. Πολ­λὲς πα­νάρ­χαι­ες ποι­κι­λί­ες δη­μη­τρια­κῶν, ὅ­πως ἡ κι­νό­α ἢ τὸ κα­λαμ­πό­κι, καὶ κον­δύ­λων, ὅ­πως οἱ πα­τά­τες, εἶ­ναι πα­ρα­δείγ­μα­τα αὐ­τῆς τῆς χει­ρι­στι­κῆς συμ­πε­ρι­φο­ρᾶς. Προ­τι­μῶ νὰ φαν­τά­ζο­μαι τὴν ἀν­τί­στα­ση αὐ­τῶν τῶν ὄν­των καὶ τὴν ἐ­ξέ­γερ­σή τους ἐ­νάν­τια στὴν ἀν­θρώ­πι­νη μι­κρο­πρέ­πεια, για­τὶ ἡ μνή­μη τῶν ρι­ζῶν τους ἐ­ξα­κο­λου­θεῖ νὰ ὑ­φί­στα­ται σὲ τού­τη ἐ­δῶ τὴ γῆ. Μή­πως αὐ­τὴ ἡ μνή­μη πε­ρι­έ­χει τὸ μυ­στι­κὸ καὶ τὴν ἐλ­πί­δα γιὰ ἕ­να κα­λύ­τε­ρο μέλ­λον γιὰ τὸν πλα­νή­τη; Πί­σω ἀ­πὸ τὴν εἰ­ρη­νι­κὴ εἰ­κό­να ἑ­νὸς πε­ρι­στε­ριοῦ βρί­σκε­ται ἴ­σως ὁ δει­νό­σαυ­ρος ποὺ δὲν ἔ­χει ἐ­ξα­φα­νι­στεῖ, ἔ­χει κυ­νό­δον­τες καὶ πε­τά­ει. Καὶ κά­θε «οἰ­κια­κὸ» βό­τα­νο, ποὺ ἀ­λε­σμέ­νο δί­νει ὑ­πέ­ρο­χη νο­στι­μιὰ σὲ ἕ­να κα­λὸ μα­γει­ρευ­τό, θὰ μπο­ροῦ­σε νὰ ἦ­ταν ἡ βα­σί­λισ­σα τῆς ζούγ­κλας στὸ μα­κρι­νὸ πα­ρελ­θόν. Κά­θε σῶ­μα πε­ρι­έ­χει τὸ μυ­στι­κὸ τοῦ εἴ­δους του. Κα­θε­μί­α μας, κα­θέ­νας μας, κα­τά­γε­ται ἀ­πὸ ἕ­να χά­ος.

Κ.Π.: Κα­τὰ τὶς τε­λευ­ταῖ­ες δε­κα­ε­τί­ες, ἡ ἀρ­γεν­τι­νὴ μι­κρο­α­φή­γη­ση ποὺ γρά­φε­ται ἀ­πὸ γυ­ναῖ­κες (Λου­ί­σα Βα­λεν­σου­έ­λα, Νέ­λι­δα Κά­νιας, Ἄ­να Μα­ρί­α Σού­α κ.ἄ.) βρί­σκε­ται στὴν πρώ­τη γραμ­μὴ τῆς ἐ­πι­και­ρό­τη­τας, ποι­ές εἶ­ναι, κα­τὰ τὴ γνώ­μη σας, οἱ αἰ­τί­ες αὐ­τῆς τῆς ἄν­θη­σης;

Ε.Α.: Στὴ μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­α, στὸ μυ­θι­στό­ρη­μα, στὴν ποί­η­ση, στὸ δι­ή­γη­μα, στὸ θέ­α­τρο, στὸ δο­κί­μιο… σὲ ὅ­λα τα λο­γο­τε­χνι­κὰ εἴ­δη ἀλ­λὰ καὶ γε­νι­κό­τε­ρα στὶς τέ­χνες, ὑ­πάρ­χει ἐν­το­νό­τα­τη πα­ρου­σί­α γυ­ναι­κών. Ἀλ­λὰ δὲν εἶ­ναι μό­νο ἡ πο­σό­τη­τα: οἱ γυ­ναῖ­κες πα­ρά­γουν ποι­ό­τη­τα καὶ πρω­το­πο­ρί­α. Πάν­τα ὑ­πῆρ­χαν γυ­ναῖ­κες δη­μι­ουρ­γοί, ἀλ­λὰ τὶς τε­λευ­ταῖ­ες δε­κα­ε­τί­ες ἔ­χει βελ­τι­ω­θεῖ ἡ ὁ­ρα­τό­τη­τα τῶν γυ­ναι­κῶν συγ­γρα­φέ­ων. Ἡ ἀ­νά­γνω­ση ἀ­νέ­κα­θεν ἦ­ταν γυ­ναι­κεί­α ὑ­πό­θε­ση, ἀλ­λὰ γιὰ χρό­νια οἱ γυ­ναῖ­κες ἀ­να­γνώ­στρι­ες προ­τι­μοῦ­σαν ἄν­τρες συγ­γρα­φεῖς. Μὲ τὴν ἄ­νο­δο τοῦ φε­μι­νι­σμοῦ καὶ τὴν κι­νη­το­ποί­η­ση τε­ρά­στι­ων ὁ­μά­δων γυ­ναι­κῶν ἀ­πὸ δι­α­φο­ρε­τι­κοὺς κοι­νω­νι­κοὺς το­μεῖς ὑ­πὲρ τῶν δι­και­ω­μά­των τους, πα­ρα­τη­ρεῖ­ται μιὰ ἀλ­λα­γὴ στὸ βλέμ­μα: οἱ ἀ­να­γνώ­στρι­ες δι­α­βά­ζουν πιὰ ἀ­δη­φά­γα γυ­ναῖ­κες, οἱ ὁ­ποῖ­ες πλέ­ον ἀν­θί­ζουν στὸν δο­κι­μια­κὸ λό­γο, στὴ λο­γο­τε­χνί­α, στὶς τέ­χνες καὶ σὲ ὅ­λους τους το­μεῖς τοῦ πο­λι­τι­σμοῦ. Οἱ γυ­ναῖ­κες ποὺ ξε­χω­ρί­ζουν δὲν ἀ­πο­τε­λοῦν πλέ­ον τὴν ἐ­ξαί­ρε­ση. Ἦ­ταν και­ρὸς νὰ ἀρ­χί­σει νὰ γί­νε­ται ἀν­τι­λη­πτὸ αὐ­τό.

Κ.Π.: Τὸ ἑλ­λη­νι­κὸ ἀ­να­γνω­στι­κὸ κοι­νὸ πρό­κει­ται νὰ δι­α­βά­σει, σὲ ὁ­μα­δι­κὴ με­τά­φρα­ση στὰ ἑλ­λη­νι­κά, τέσ­σε­ρα ἀ­πὸ τὰ μι­κρο­δι­η­γή­μα­τα τοῦ Microcósmicas («Ὁ λα­βύ­ριν­θος», «Τὸ πιὸ βα­θὺ εἶ­ναι τὸ δέρ­μα», «Ὑ­βρί­διο» καὶ «Αὔ­ριο»), θὰ θέ­λα­τε νὰ τοῦ δώ­σε­τε κά­ποι­α συγ­κε­κρι­μέ­νη πλη­ρο­φο­ρί­α γιὰ αὐ­τὲς τὶς τέσ­σε­ρις ἱ­στο­ρί­ες;

Ε.Α.: Ἐλ­πί­ζω τὸ ἑλ­λη­νι­κὸ κοι­νὸ νὰ πε­ρά­σει κα­λὰ δι­α­βά­ζον­τάς τα ὅ­πως ἔ­κα­να ἐ­γὼ ὅ­ταν τὰ ἔ­γρα­φα. Καὶ ἐλ­πί­ζω νὰ ἀ­να­κα­λύ­ψουν ὅ­λες τὶς πι­θα­νὲς ἀ­να­γνώ­σεις, για­τὶ ἐ­κεῖ κρύ­βε­ται τὸ μυ­στι­κό της μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­ας, πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀ­πὸ κά­θε ἄλ­λο λο­γο­τε­χνι­κὸ εἶ­δος: στὴν ἀ­νά­γνω­ση ὡς ἄ­σκη­ση δη­μι­ουρ­γί­ας καὶ ὡς συ­νέ­χεια τῆς γρα­φῆς. Καὶ αὐ­τὸ εἶ­ναι κά­τι τὸ ἰ­δι­αί­τε­ρα γό­νι­μο. Θέ­λω μό­νο νὰ σᾶς πῶ ὅ­τι «Ὁ Λα­βύ­ριν­θος» εἶ­ναι ἐμ­πνευ­σμέ­νος ἀ­πὸ τὴ σι­α­μέ­ζα γά­τα μας, ἕ­να ὄ­μορ­φο καὶ σο­φὸ πλά­σμα ποὺ συν­τρό­φευ­ε τὴν οἰ­κο­γέ­νειά μου γιὰ σχε­δὸν δύ­ο δε­κα­ε­τί­ες, καὶ ποὺ μιὰ μέ­ρα ἀ­πο­φά­σι­σε νὰ κά­νει τὸ με­γά­λο ἅλ­μα, ἀ­φή­νον­τάς μας ἀ­νά­στα­τους καὶ πο­νε­μέ­νους. Χρει­α­στή­κα­με χρό­νο γιὰ νὰ κα­τα­λά­βου­με ὅ­τι αὐ­τὸ μᾶς ἔ­δω­σε τὴν ἐ­λευ­θε­ρί­α νὰ ἀρ­χί­σου­με νὰ με­γα­λώ­νου­με αὐ­τό­νο­μοι πιά, ὅ­πως κά­νει μιὰ κα­λή, μιὰ ἔ­ξο­χη μη­τέ­ρα. Τὸ γε­γο­νὸς ὅ­τι «Ὁ Λα­βύ­ριν­θος», μὲ τὸ ἀ­πο­τύ­πω­μα τῆς σο­φί­ας τῆς Μί­τσι, εἶ­ναι μιὰ ἀ­πὸ τὶς ἱ­στο­ρί­ες ποὺ ἐ­πι­λέ­χθη­καν πρὸς με­τά­φρα­ση, εἶ­ναι ὁ κα­λύ­τε­ρος οἰ­ω­νός.

Κ.Π.: Σᾶς εὐ­χα­ρι­στῶ πο­λύ!

Ε.Α.: Ἐ­γὼ σᾶς εὐ­χα­ρι­στῶ!

Πη­γή: Πρώ­τη δη­μο­σί­ευ­ση.

Με­τά­φρα­ση συ­νέν­τευ­ξης: Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος.

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi) (Ataliva, Ἀρ­γεν­τι­νή, 1956). Ἀρ­γεν­τι­νὴ συγ­γρα­φέ­ας, ποὺ μοι­ρά­ζει τὸ χρό­νο της με­τα­ξὺ Βε­ρο­λί­νου καὶ Μπου­έ­νος Ἄϊ­ρες. Γρά­φει μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­α, δι­η­γή­μα­τα, μυ­θι­στο­ρή­μα­τα καὶ ποί­η­ση. Ἡ συλ­λο­γὴ μι­κρο­δι­η­γη­μά­των Microcósmicas κυ­κλο­φό­ρη­σε τὸ 2017, ἀ­πὸ τὶς ἐκ­δό­σεις Macedonia στὴν πό­λη Μορὸν τῆς Ἀρ­γεν­τι­νῆς.

Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γο­ς (Ἀ­θή­να 1963). Κα­θη­γη­τὴς Με­τα­φρα­σε­ο­λο­γί­ας στὸ Ἀ­ρι­στο­τέ­λει­ο Πα­νε­πι­στή­μιο Θεσ­σα­λο­νί­κης. Δι­δά­σκει, ἐ­πί­σης, Ἰ­σπα­νι­κὴ Λο­γο­τε­χνί­α στὸ Ἑλ­λη­νι­κὸ Ἀ­νοι­κτὸ Πα­νε­πι­στή­μιο. Ἔ­χει με­τα­φρά­σει ἀ­πὸ τὰ ἰ­σπα­νι­κὰ στὰ ἑλ­λη­νι­κὰ ἔρ­γα τῶν Ἐ. Σάμ­πα­το, Μ. Ἀλ­το­λαγ­κί­ρε, Ἰ. Ἀλ­δε­κό­α, Μ. Βάθ­κεθ Μον­ταλ­μπάν, Χ. Γι­α­μα­θά­ρες, Ρ. Τσίρ­μπες, Χ. Ἀ­γέ­στα, Λ.Μ. Πα­νέ­ρο, Σ. δὲ Τό­ρο, Ἀ. Μπρά­ις Ἐ­τσε­νί­κε, Ἀ. Τρα­πι­έ­γιο, Ἀ. Γκα­μο­νέ­δα, Σ. Πά­μι­ες καὶ Ἀ. Κου­έ­το με­τα­ξὺ ἄλ­λων.

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi): Αὔριο

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi) [Ἀφιέρωμα 4/5 (κάθε Κυ­ρια­κή)]

Αὔριο

[Mañana]

ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ὅ­τι τὸ ζε­στὸ νε­ρὸ τὸν ἠ­ρε­μεῖ.

       Κα­νεὶς δὲν ξέ­ρει τί θὰ γι­νό­ταν χω­ρὶς αὐ­τὲς τὶς γου­λι­ές, μιᾶς καὶ μο­νί­μως εἶ­ναι τα­ραγ­μέ­νος.

       Ἔ­χει ἕ­να θερ­μὸς πά­νω στὸ τρα­πέ­ζι, ἕ­να μαῦ­ρο σκεῦ­ος ποὺ ἀ­γό­ρα­σε σὲ ἐ­ξω­φρε­νι­κὴ τι­μὴ ἁ­πλῶς καὶ μό­νο γιὰ τὸ ντι­ζά­ιν. Καὶ ἕ­να γκρὶ κε­ρα­μι­κὸ πο­τή­ρι. Κά­θε τό­σο φέρ­νει τὸ πο­τή­ρι στὰ χεί­λη καὶ κοι­τά­ζει τὴν ὀ­θό­νη.

       Γρά­φει. Ἢ ἔ­τσι λέ­ει.

       Δι­ά­φο­ρα βι­βλί­α εἶ­ναι σκόρ­πια πά­νω στὸ γρα­φεῖ­ο. Ἄ­πει­ρα χαρ­τιά, ἀ­πο­κόμ­μα­τα ἀ­πὸ ἐ­φη­με­ρί­δες, κάρ­τες, ἕ­να ἡ­με­ρο­λό­γιο. Μιὰ χαρ­το­θή­κη ὅ­που στοι­βά­ζει λο­γα­ρια­σμούς, φα­κέ­λους, ἔν­τυ­πα, μὲ σκο­πὸ κά­ποι­α στιγ­μὴ νὰ τὰ τα­κτο­ποι­ή­σει.

       Αὔ­ριο.

       Στὸ τέ­λος τῆς μέ­ρας, ὅ­ταν πέ­φτει ἡ νύ­χτα, δὲν γνω­ρί­ζει πο­λὺ κα­λὰ τὸν λό­γο γιὰ τὸν ὁ­ποῖ­ο βρί­σκε­ται ἐ­κεῖ, ποι­ό τε­λε­τουρ­γι­κὸ ἀ­κο­λου­θεῖ. Δι­α­βά­ζει ἐ­φη­με­ρί­δες, βυ­θί­ζε­ται στὶς σε­λί­δες τό­μων ἀ­να­ζη­τών­τας πλη­ρο­φο­ρί­ες, ση­μει­ώ­νει στοι­χεῖ­α, ἀ­να­φο­ρές.

       Γρά­φει. Ἢ ἔ­τσι τοῦ ἀ­ρέ­σει νὰ πι­στεύ­ει.

       Ἐ­δῶ καὶ μιὰ βδο­μά­δα ἔ­χει πα­ραι­σθή­σεις. Βλέ­πει τὸν ἴ­διο του τὸν ἑ­αυ­τὸ νὰ τὸν πα­ρα­τη­ρεῖ ἀ­πὸ μιὰ γω­νιὰ τοῦ δω­μα­τί­ου.

       Πέ­ρα­σαν τὰ χρό­νια, τί­πο­τα δὲν ὑ­πάρ­χει πιά, τί­πο­τα δὲν ἔ­μει­νε. Καὶ αὐ­τὸς ποὺ κοι­τά­ζει, τοῦ θυ­μί­ζει τὶς μέ­ρες ἐ­κεῖ­νες ποὺ νο­μί­ζει ὅ­τι γρά­φει.

       Τὸ αὔ­ριο πά­ει πέ­ρα­σε.

Πηγή: Microcósmicas (ἐκ­δ. Macedonia, 2017, Μορὸν τῆς Ἀρ­γεν­τι­νῆς).

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi) (Ataliva, Ἀρ­γεν­τι­νή, 1956). Ἀρ­γεν­τι­νὴ συγ­γρα­φέ­ας, ποὺ μοι­ρά­ζει τὸ χρό­νο της με­τα­ξὺ Βε­ρο­λί­νου καὶ Μπου­έ­νος Ἄϊ­ρες. Γρά­φει μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­α, δι­η­γή­μα­τα, μυ­θι­στο­ρή­μα­τα καὶ ποί­η­ση. Ἡ συλ­λο­γὴ μι­κρο­δι­η­γη­μά­των Microcósmicas κυ­κλο­φό­ρη­σε τὸ 2017, ἀ­πὸ τὶς ἐκ­δό­σεις Macedonia στὴν πό­λη Μορὸν τῆς Ἀρ­γεν­τι­νῆς.

Μετάφραση ἀπὸ τὰ ἱσπανικά:

Ἡ πα­ρούσα ὁ­μα­δι­κὴ με­τά­φρα­ση εἶ­ναι προ­ϊ­ὸν τοῦ μα­θή­μα­τος «Με­τα­φρα­σε­ο­λο­γί­α καὶ με­τά­φρα­ση κει­μέ­νων ἱ­σπα­νό­φω­νης λο­γο­τε­χνί­ας στὴν ἑλ­λη­νι­κή» ποὺ δί­δα­ξε, κα­τὰ τὸ ἀ­κα­δη­μα­ϊ­κὸ ἔ­τος 2022/23, ὁ Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος στὸ Τμῆ­μα Ἰ­τα­λι­κῆς Φι­λο­λο­γί­ας τοῦ ΑΠΘ. Συμ­με­τεῖ­χαν οἱ φοι­τή­τρι­ες καὶ οἱ φοι­τη­τές: Ἑ­λέ­νη Ἀ­λε­ξιά­δου, Αἰ­κα­τε­ρί­νη Ἀν­τω­νιά­δου, Ἑ­λέ­νη Ἀρ­γυ­ρί­ου, Ἄν­να-Μα­ρί­α Δηλ­γε­ρά­κη, Χρι­στί­να Δη­μη­τρί­ου, Παν­τε­λὴς Κου­τσια­νᾶς, Ντί­μη Μα­ρι­ό­γλου, Μα­ρί­α Μαρ­κο­πού­λου, Ἰ­ω­άν­να Μπέ­τσιου, Κων­σταν­τί­να Πα­να­γι­ώ­του, Ἀ­ρε­τὴ Παν­τε­λί­δου, Να­τά­σα Πα­ξι­νοῦ, Κων­σταν­τί­να Σταυ­ρι­νοῦ, Ἰ­σι­δώ­ρα Τζε­λί­δου, Κα­τε­ρί­να Τσιν­τσι­φύλ­λη, Στέρ­γιος Τσι­ουμ­πέ­ρης, Alejandro Laguna López.

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi): Ὑβρίδιο

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi) [Ἀφιέρωμα 3/5 (κάθε Κυ­ρια­κή)]

Ὑβρίδιο

[Híbrido]

ΑΠΟ ΤΟΤΕ ποὺ κοι­μᾶ­μαι μό­νη, μὲ συν­τρο­φεύ­ει τὶς νύ­χτες.

       Ξυ­πνά­ει ὅ­ταν ἀ­νοί­γω τὸν κα­να­πὲ γιὰ νὰ ξα­πλώ­σω, τὸ ἀ­κού­ω νὰ ἀ­να­στε­νά­ζει ἀ­νά­με­σα στὰ βι­βλί­α τῆς βι­βλι­ο­θή­κης, ἡ σκιά του γλι­στρά­ει καὶ τρί­βε­ται στὰ πό­δια τοῦ τρα­πε­ζιοῦ.

       Δι­α­κρι­τι­κό, δὲν παίρ­νει μορ­φή.

       Σὰν τὴν ἐ­πί­δρα­ση ἑ­νὸς κα­λοῦ κρα­σιοῦ, ἑ­νώ­νει τοὺς νευ­ρῶ­νες μου σὲ μιὰ ἄ­μορ­φη μά­ζα καὶ μὲ παίρ­νει ὁ ὕ­πνος.

       Τὸ ἑ­πό­με­νο πρω­ΐ, μό­νο τὰ ἀ­κα­τά­στα­τα χαρ­τιὰ στὸ γρα­φεῖ­ο μου θυ­μί­ζουν τὴν πα­ρου­σί­α του. Ὡ­στό­σο, τοῦ εἶ­ναι δύ­σκο­λο νὰ ἀ­πο­δε­χτεῖ τὴν ἐ­λευ­θε­ρί­α μου καὶ φαί­νε­ται ὅ­τι κά­τι τὸ ἀ­νη­συ­χεῖ.

       Στὴν ἀρ­χὴ φο­βό­μουν τὰ πλο­κά­μια του, τὴν ἐ­πι­μο­νή του, τὴν κολ­λώ­δη αἴ­σθη­ση τῆς ὕ­παρ­ξής του. Ἀλ­λὰ τὸ συ­νή­θι­σα.

       Τώ­ρα εἶ­ναι μό­νο μιὰ ἀ­νε­παί­σθη­τη δό­νη­ση στὸ πλά­ϊ μου, ποὺ ὅ­λο καὶ μει­ώ­νε­ται ὅ­πως ὁ ἐν­θου­σια­σμός μου.

       Ὅ­ταν σβή­νω τὸ φῶς, ἔ­χει ἤ­δη δι­α­λυ­θεῖ ἀ­νά­με­σα στὰ σεν­τό­νια.

Πηγή: Microcósmicas (ἐκ­δ. Macedonia, 2017, Μορὸν τῆς Ἀρ­γεν­τι­νῆς).

 

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi) (Ataliva, Ἀρ­γεν­τι­νή, 1956). Ἀρ­γεν­τι­νὴ συγ­γρα­φέ­ας, ποὺ μοι­ρά­ζει τὸ χρό­νο της με­τα­ξὺ Βε­ρο­λί­νου καὶ Μπου­έ­νος Ἄϊ­ρες. Γρά­φει μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­α, δι­η­γή­μα­τα, μυ­θι­στο­ρή­μα­τα καὶ ποί­η­ση. Ἡ συλ­λο­γὴ μι­κρο­δι­η­γη­μά­των Microcósmicas κυ­κλο­φό­ρη­σε τὸ 2017, ἀ­πὸ τὶς ἐκ­δό­σεις Macedonia στὴν πό­λη Μορὸν τῆς Ἀρ­γεν­τι­νῆς.

Μετάφραση ἀπὸ τὰ ἱσπανικά:

Ἡ πα­ρούσα ὁ­μα­δι­κὴ με­τά­φρα­ση εἶ­ναι προ­ϊ­ὸν τοῦ μα­θή­μα­τος «Με­τα­φρα­σε­ο­λο­γί­α καὶ με­τά­φρα­ση κει­μέ­νων ἱ­σπα­νό­φω­νης λο­γο­τε­χνί­ας στὴν ἑλ­λη­νι­κή» ποὺ δί­δα­ξε, κα­τὰ τὸ ἀ­κα­δη­μα­ϊ­κὸ ἔ­τος 2022/23, ὁ Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος στὸ Τμῆ­μα Ἰ­τα­λι­κῆς Φι­λο­λο­γί­ας τοῦ ΑΠΘ. Συμ­με­τεῖ­χαν οἱ φοι­τή­τρι­ες καὶ οἱ φοι­τη­τές: Ἑ­λέ­νη Ἀ­λε­ξιά­δου, Αἰ­κα­τε­ρί­νη Ἀν­τω­νιά­δου, Ἑ­λέ­νη Ἀρ­γυ­ρί­ου, Ἄν­να-Μα­ρί­α Δηλ­γε­ρά­κη, Χρι­στί­να Δη­μη­τρί­ου, Παν­τε­λὴς Κου­τσια­νᾶς, Ντί­μη Μα­ρι­ό­γλου, Μα­ρί­α Μαρ­κο­πού­λου, Ἰ­ω­άν­να Μπέ­τσιου, Κων­σταν­τί­να Πα­να­γι­ώ­του, Ἀ­ρε­τὴ Παν­τε­λί­δου, Να­τά­σα Πα­ξι­νοῦ, Κων­σταν­τί­να Σταυ­ρι­νοῦ, Ἰ­σι­δώ­ρα Τζε­λί­δου, Κα­τε­ρί­να Τσιν­τσι­φύλ­λη, Στέρ­γιος Τσι­ουμ­πέ­ρης, Alejandro Laguna López.

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi): Τὸ πιὸ βαθὺ εἶναι τὸ δέρμα

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi) [Ἀφιέρωμα 2/5 (κάθε Κυ­ρια­κή)]

Τὸ πιὸ βαθὺ εἶναι τὸ δέρμα

[Lo más profundo es la piel]

ΤΑΝ ΓΡΑΜΜΕΝΟ στὸ δέρ­μα μου ὅ­τι μιὰ μέ­ρα θὰ μὲ ἀ­να­κά­λυ­πταν. Αὐ­τοί, ὅ­μως, ἀ­νί­κα­νοι νὰ δι­α­βά­σουν τοὺς χάρ­τες, ἔ­κα­ναν χρό­νια νὰ κα­τα­λά­βουν ὅ­τι αὐ­τὸ ποὺ τρώ­γε­ται σ’ ἐ­μέ­να δὲν ἦ­ταν τὰ ἄν­θη, οὔ­τε τὰ φύλ­λα, οὔ­τε ὁ βλα­στός, ἀλ­λὰ ἡ ρί­ζα μου, ὁ κόν­δυ­λος. Ἀλ­λὰ τέ­λος πάν­των: ἦ­ταν Εὐ­ρώ­πη, καὶ ἐ­γὼ εἶ­χα κά­νει τὸ γύ­ρο τοῦ κό­σμου.

       Βα­σι­λιά­δες καὶ στρα­τοὶ πα­ρα­δό­θη­καν κυ­ρι­ο­λε­κτι­κὰ στὰ πό­δια μου, για­τὶ μό­νο γο­να­τι­στοὶ μὲ ἔ­φτα­ναν στὰ χω­ρά­φια. Οἱ Ἰν­διά­νοι γνώ­ρι­ζαν ὅ­λους τους συγ­γε­νεῖς μου, ἀρ­κε­τὲς ἑ­κα­τον­τά­δες καὶ ὅ­λων των χρω­μά­των καὶ τῶν γεύ­σε­ων, για­τὶ στὸ σπί­τι ἤ­μα­στε πάν­τα ἀ­τα­κτού­λη­δες, δό­ξα τῷ Θε­ῶ.

       Τώ­ρα ἡ τε­χνο­λο­γί­α θέ­λει νὰ μὲ πε­ρι­ο­ρί­σει σὲ κά­να-δυ­ὸ ξα­δέρ­φια, ἄ­νο­στα, μὲ δέρ­μα κι­τρι­νι­ά­ρι­κο καὶ ξε­θω­ρι­α­σμέ­νο, σὲ ἕ­να ἐρ­γα­στη­ρια­κὸ μον­τέ­λο. Ἐ­γὼ ὅ­μως, ποὺ ἔ­ζη­σα τὰ πάν­τα ἐ­δῶ κά­τω, ὀ­νει­ρεύ­ο­μαι νὰ γνω­ρί­σω τὸ σύμ­παν καὶ δὲν πρό­κει­ται νὰ τοὺς κά­νω τὴ χά­ρη.

       Δὲν εἶ­μαι κα­νέ­νας πα­τα­το­κε­φτές.

Πηγή: Microcósmicas (ἐκ­δ. Macedonia, 2017, Μορὸν τῆς Ἀρ­γεν­τι­νῆς).

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi) (Ataliva, Ἀρ­γεν­τι­νή, 1956). Ἀρ­γεν­τι­νὴ συγ­γρα­φέ­ας, ποὺ μοι­ρά­ζει τὸ χρό­νο της με­τα­ξὺ Βε­ρο­λί­νου καὶ Μπου­έ­νος Ἄϊ­ρες. Γρά­φει μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­α, δι­η­γή­μα­τα, μυ­θι­στο­ρή­μα­τα καὶ ποί­η­ση. Ἡ συλ­λο­γὴ μι­κρο­δι­η­γη­μά­των Microcósmicas κυ­κλο­φό­ρη­σε τὸ 2017, ἀ­πὸ τὶς ἐκ­δό­σεις Macedonia στὴν πό­λη Μορὸν τῆς Ἀρ­γεν­τι­νῆς.

Μετάφραση ἀπὸ τὰ ἱσπανικά:

Ἡ πα­ρούσα ὁ­μα­δι­κὴ με­τά­φρα­ση εἶ­ναι προ­ϊ­ὸν τοῦ μα­θή­μα­τος «Με­τα­φρα­σε­ο­λο­γί­α καὶ με­τά­φρα­ση κει­μέ­νων ἱ­σπα­νό­φω­νης λο­γο­τε­χνί­ας στὴν ἑλ­λη­νι­κή» ποὺ δί­δα­ξε, κα­τὰ τὸ ἀ­κα­δη­μα­ϊ­κὸ ἔ­τος 2022/23, ὁ Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος στὸ Τμῆ­μα Ἰ­τα­λι­κῆς Φι­λο­λο­γί­ας τοῦ ΑΠΘ. Συμ­με­τεῖ­χαν οἱ φοι­τή­τρι­ες καὶ οἱ φοι­τη­τές: Ἑ­λέ­νη Ἀ­λε­ξιά­δου, Αἰ­κα­τε­ρί­νη Ἀν­τω­νιά­δου, Ἑ­λέ­νη Ἀρ­γυ­ρί­ου, Ἄν­να-Μα­ρί­α Δηλ­γε­ρά­κη, Χρι­στί­να Δη­μη­τρί­ου, Παν­τε­λὴς Κου­τσια­νᾶς, Ντί­μη Μα­ρι­ό­γλου, Μα­ρί­α Μαρ­κο­πού­λου, Ἰ­ω­άν­να Μπέ­τσιου, Κων­σταν­τί­να Πα­να­γι­ώ­του, Ἀ­ρε­τὴ Παν­τε­λί­δου, Να­τά­σα Πα­ξι­νοῦ, Κων­σταν­τί­να Σταυ­ρι­νοῦ, Ἰ­σι­δώ­ρα Τζε­λί­δου, Κα­τε­ρί­να Τσιν­τσι­φύλ­λη, Στέρ­γιος Τσι­ουμ­πέ­ρης, Alejandro Laguna López.

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi): Ὁ λα­βύ­ριν­θος

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi) [Ἀφιέρωμα 1/5 (κάθε Κυ­ρια­κή)]

Ὁ λα­βύ­ριν­θος

[El laberinto]

ΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑ ὅ­τι ἡ γά­τα μου ἀ­παι­τοῦ­σε νὰ γρά­ψω τὴν ἱ­στο­ρί­α της. Μὲ ἔ­βα­ζε σὲ ἕ­να παρ­κο­κρέ­βα­το μὲ τὸν ὑ­πο­λο­γι­στή μου, μοῦ πε­τοῦ­σε ἕ­να κου­βά­ρι κόκ­κι­νο μαλ­λὶ καὶ μὲ δι­έ­τα­ζε:

       «Γρά­φε!»

       Ἐ­γὼ σκέ­φτη­κα τὸ λα­βύ­ριν­θο. Νὰ ἦ­ταν ἄ­ρα­γε αὐ­τὴ ἡ πραγ­μα­τι­κὴ ἱ­στο­ρί­α τῆς Ἀ­ριά­δνης καὶ τοῦ κόκ­κι­νου μί­του; Κα­νεὶς δὲν μοῦ εἶ­χε πεῖ ὅ­τι ὁ Μι­νώ­ταυ­ρος ἦ­ταν γά­τα. Ρὲ λὲς ὁ Μι­νώ­ταυ­ρος νὰ ἦ­ταν τε­λι­κὰ Ψι­ψι­νό­ταυ­ρος;

       Ἡ γά­τα μου πη­δά­ει πά­νω στὸ πλη­κτρο­λό­γιο τοῦ ὑ­πο­λο­γι­στῆ μου, μὲ ἀ­ναγ­κά­ζει νὰ πα­τή­σω στὰ κου­του­ροῦ σύμ­βο­λα ποὺ ἀ­γνο­ῶ, ἁρ­πά­ζει τὸ πον­τί­κι.

       Καὶ μὲ κοι­τά­ζει, μὲ κοι­τά­ζει ἐ­πί­μο­να.

       Ἀ­πὸ χθὲς ξέ­ρω αὐ­τὸ ποὺ θέ­λει. Ἀλ­λὰ ἐ­γὼ δὲν ξέ­ρω νὰ γρά­φω.

       Ἐ­κεί­νη μὲ κοι­τά­ζει καὶ γε­λά­ει. Ξέ­ρει ὅ­τι οὔ­τε νὰ τὴ δι­α­βά­σω μπο­ρῶ.

* * *

Ἡ γάτα στὸν Λαβύρινθο

Πηγή: Microcósmicas (ἐκ­δ. Macedonia, 2017, Μορὸν τῆς Ἀρ­γεν­τι­νῆς).

Ἐ­στὲρ Ἀν­τρά­δι (Esther Andradi) (Ataliva, Ἀρ­γεν­τι­νή, 1956). Ἀρ­γεν­τι­νὴ συγ­γρα­φέ­ας, ποὺ μοι­ρά­ζει τὸ χρό­νο της με­τα­ξὺ Βε­ρο­λί­νου καὶ Μπου­έ­νος Ἄϊ­ρες. Γρά­φει μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­α, δι­η­γή­μα­τα, μυ­θι­στο­ρή­μα­τα καὶ ποί­η­ση. Ἡ συλ­λο­γὴ μι­κρο­δι­η­γη­μά­των Microcósmicas κυ­κλο­φό­ρη­σε τὸ 2017, ἀ­πὸ τὶς ἐκ­δό­σεις Macedonia στὴν πό­λη Μορὸν τῆς Ἀρ­γεν­τι­νῆς.

Μετάφραση ἀπὸ τὰ ἱσπανικά:

Ἡ πα­ρούσα ὁ­μα­δι­κὴ με­τά­φρα­ση εἶ­ναι προ­ϊ­ὸν τοῦ μα­θή­μα­τος «Με­τα­φρα­σε­ο­λο­γί­α καὶ με­τά­φρα­ση κει­μέ­νων ἱ­σπα­νό­φω­νης λο­γο­τε­χνί­ας στὴν ἑλ­λη­νι­κή» ποὺ δί­δα­ξε, κα­τὰ τὸ ἀ­κα­δη­μα­ϊ­κὸ ἔ­τος 2022/23, ὁ Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος στὸ Τμῆ­μα Ἰ­τα­λι­κῆς Φι­λο­λο­γί­ας τοῦ ΑΠΘ. Συμ­με­τεῖ­χαν οἱ φοι­τή­τρι­ες καὶ οἱ φοι­τη­τές: Ἑ­λέ­νη Ἀ­λε­ξιά­δου, Αἰ­κα­τε­ρί­νη Ἀν­τω­νιά­δου, Ἑ­λέ­νη Ἀρ­γυ­ρί­ου, Ἄν­να-Μα­ρί­α Δηλ­γε­ρά­κη, Χρι­στί­να Δη­μη­τρί­ου, Παν­τε­λὴς Κου­τσια­νᾶς, Ντί­μη Μα­ρι­ό­γλου, Μα­ρί­α Μαρ­κο­πού­λου, Ἰ­ω­άν­να Μπέ­τσιου, Κων­σταν­τί­να Πα­να­γι­ώ­του, Ἀ­ρε­τὴ Παν­τε­λί­δου, Να­τά­σα Πα­ξι­νοῦ, Κων­σταν­τί­να Σταυ­ρι­νοῦ, Ἰ­σι­δώ­ρα Τζε­λί­δου, Κα­τε­ρί­να Τσιν­τσι­φύλ­λη, Στέρ­γιος Τσι­ουμπέ­ρης, Alejandro Laguna Lopez.