Ἀλεξὰνδρ Ὀμπραζτσόφ: Συνταγματάρχης

 

 

Ἀ­λε­ξὰν­δρ Ὀμ­πραζ­τσόφ (Александр Образцов)

 

Συν­ταγ­μα­τάρ­χης

(Полковник)

 

ΤΙΣ ΕΠΩΜΙΔΕΣ τοῦ Συν­ταγ­μα­τάρ­χη φώ­λια­σαν οἱ ἀ­στε­ρο­φά­γοι. Μιὰ φο­ρά, στὸ τράμ, ἕ­νας ξαν­θὸς μὲ μού­σι τοῦ ψι­θύ­ρι­σε:

       — Κύ­ρι­ε Συν­ταγ­μα­τάρ­χα! Τὰ ἀ­στε­ρά­κια σας – μπά­ι-μπά­ι!

         Ὁ Συν­ταγ­μα­τάρ­χης κοί­τα­ξε λο­ξὰ – ὁ ξαν­θὸς εἶ­χε δί­κι­ο! Που­θε­νὰ τὰ ἀ­στέ­ρια, ἔ­μει­ναν μό­νο τὰ κε­νά.

        Τὸ μπέρδεμα τῆς κα­τά­στα­σης τὸν πεί­ρα­ξε τό­σο πο­λύ, ποὺ μό­λις ἔ­φτα­σε στὸ σπί­τι, κλει­δώ­θη­κε στὸ γρα­φεῖ­ο του κι ἄρ­χι­σε ἀρ­γὰ-ἀρ­γὰ νὰ βγά­ζει τὴ χλαί­νη.­.. Τὰ ἀ­στέ­ρια ἔ­κα­ναν φτε­ρὰ κι ἀ­πὸ τὸ σα­κά­κι!

        Ἔ­τρε­ξε στὴ ντου­λά­πα – οὔ­τε καὶ στὴ κα­θη­με­ρι­νὴ στο­λὴ ὑ­πῆρ­χαν τ’ ἀ­στέ­ρια!

        Οὔ­τε στὸ κα­λο­και­ρι­νὸ που­κά­μι­σο!

        Τί νὰ κά­νει; Ἂν ἦ­ταν ταγ­μα­τάρ­χης, τό­τε, δὲν θὰ τὸν πεί­ρα­ζε. Ὁ Ταγ­μα­τάρ­χης χω­ρὶς τ’ ἀ­στέ­ρια θὰ μπο­ροῦ­σε νὰ περ­νιέ­ται ἄ­νε­τα γιὰ Ἀν­τι­συν­ταγ­μα­τάρ­χης. Ἀλ­λὰ ξέ­ρε­τε τί νι­ώ­θει ἕ­νας ἀ­ξι­ω­μα­τι­κὸς Ἀρ­χη­γεί­ου, ὅ­ταν, συ­ναν­τών­τας ἀν­τι­συν­ταγ­μα­τάρ­χες καὶ ταγ­μα­τάρ­χες δὲν βλέ­πει στὰ μά­τια τους τὴ συ­νη­θι­σμέ­νη ὑ­πο­τα­γὴ ἀλ­λὰ πε­ρι­έρ­γεια; Καὶ ὄ­χι ἁ­πλῶς πε­ρι­έρ­γεια, ἀλ­λὰ ἀ­προ­κά­λυ­πτη εὐ­χα­ρί­στη­ση νὰ τοῦ φέ­ρον­ται μὲ στε­νὴ οἰ­κει­ό­τη­τα! Ξέ­ρουν, οἱ μπά­σταρ­δοι, ὅ­τι εἶ­ναι Συν­ταγ­μα­τάρ­χης, ἀ­πὸ τὸν πό­νο στὰ μά­τια του, ξέ­ρουν!

        Ἀλ­λὰ τί νὰ κά­νεις, ὅ­ταν πέν­τε φο­ρὲς τὴν ἡ­μέ­ρα κολ­λᾶς τ’ ἀ­στέ­ρια καὶ τὰ γλεί­φουν κυ­ρι­ο­λε­κτι­κὰ οἱ κα­τα­ρα­μέ­νοι ἀ­στε­ρο­φά­γοι; Τρε­λαί­νον­ται γιὰ ἀ­νο­δι­ω­μέ­να ἀν­τι­κεί­με­να.

        Τὴν κα­τά­στα­ση ἔ­σω­σε ἕ­νας ἀν­θυ­πο­λο­χα­γός, ποὺ ἔ­χει πά­θει τὰ ἴ­δια. Τώ­ρα ὁ Συν­ταγ­μα­τάρ­χης φο­ρά­ει κί­τρι­να ἀ­στε­ρά­κια ἀ­πὸ χαρ­τί, καὶ δὲ φο­βᾶ­ται κα­νέ­να ἀ­στε­ρο­φά­γο.

        Μό­νο ποὺ στρί­βουν οἱ ἄ­κρες τους. Γι’ αὐ­τὸ ἀ­ναγ­κά­ζε­ται νὰ τὰ ἰ­σι­ώ­νει κά­θε τρεῖς καὶ λί­γο. Ἀλ­λὰ ἐ­πει­δὴ εἶ­ναι ψι­λο­φα­λά­κρας, μὲ μιὰ κί­νη­ση στρώ­νει στὴν ἀρ­χὴ τὶς τρί­χες τοῦ κε­φα­λιοῦ του, κι ἔ­πει­τα – τ’ ἀστέρια.

        Οἱ κακὲς γλῶσσες λένε ὅτι ὁ Συνταγματάρχης εἶναι κρυ­πτο­χριστιανός, κι ἔτσι δὲν κάνει δυό, ἀλλὰ τρεῖς δουλειὲς μαζί.

 

 

Πη­γή: Ἀπὸ τὸ περιοδικὸ Звезда, 2002, №7 (Ζβεζντά, ἀρ. 7, 2002).

 

Ἀ­λε­ξάν­δρ Ὀμ­πραζ­τσόφ (Александр Образцов) (Σιβηρία, 1944). Ἀ­πό­φοι­τος τοῦ Λο­γο­τε­χνι­κοῦ Ἰν­στι­τού­του Ἁ­γί­ας Πε­τρού­πο­λης, πε­ζο­γρά­φος, δρα­μα­τουρ­γός, ποι­η­τής, σε­να­ρι­ο­γρά­φος.

 

Μετάφραση ἀπὸ τὰ ρωσικά:

Εὐγενία Κριτσέφτσκαγια (Μόσχα, 1958). Φιλόλογος, με­τα­φρά­στρια, δη­μο­σι­ογράφος. Σπού­δα­σε Κλασικὴ Φιλολογία καὶ Νέα Ἑλληνικὰ στὸ Πα­νε­πι­στή­μιο Λομονόσοφ τῆς Μόσχας. Ἀπὸ τὸ 1983 ζεῖ καὶ ἐργάζεται στὴν Ἑλλάδα.