Κίμων Θεοδώρου
Ἀγόρι κλαίει γιὰ τὴν Amy
’ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ὑπάρχουν μονάχα δύο κατηγορίες ἀνθρώπων: ἐκεῖνοι ποὺ ἔκλαψαν ὅταν ἔφυγε ἡ Amy Winehouse κι ἐκεῖνοι ποὺ δὲν ἔκλαψαν. Ἡ Ζέφη μοῦ ἀνακοίνωσε τὸ πόρισμα: «Εἶσαι θεοπάλαβος, οὔτε γιὰ τὸν πατέρα ἔκλαψες τόσο.» Καὶ στὴ συνέχεια εἶπε πὼς στὸ κάτω-κάτω ἦταν ἕνα πρεζάκι —ἡ Amy, ὄχι ὁ πατέρας— καὶ ὅλοι γνωρίζουν πῶς καταλήγουν τὰ πρεζάκια. Ξέχασε τρία Καλοκαίρια πρὶν ποὺ δὲν πήγαμε διακοπὲς —ἐξάλλου ποτὲ δὲν πηγαίνουμε γιατὶ δὲν ἔχουμε μία— καὶ τὴ βγάλαμε μὲ βόλτες στὴν παραλιακή, αὐτοκινητάδα ἀπὸ τὸ Καλαμάκι μέχρι τὴ Σαρωνίδα. Ἔβραζαν οἱ λαμαρίνες στὸ ὄπελ, τριάντα χρόνια παράδοση τὸ σαραβαλάκι, οἰκογενειακὸ κειμήλιο, τὰ παράθυρα ἀνοικτὰ τέντα, οὔτε ὁ ἀνεμιστήρας δούλευε, τὸ ράδιο δὲν ἔπαιζε καλὰ-καλὰ ἀλλὰ τὸ παλιοκασετόφωνο μποροῦσε ἀκόμα νὰ φτύνει μουσική, διαχέοντας μιὰ αἴσθηση ρετρό, ποιός ἄκουγε —καὶ ἀκούει— μουσικὴ ἀπὸ κασέτες πλέον. Εἶχα γεμίσει μιὰ κασέτα μόνο μὲ τὸ «rehab» καὶ τὸ «you know I΄m no good» νὰ παίζουν ξανὰ καὶ ξανά. Κατὰ κάποιον τρόπο ἡ παλιοφίλη ἡ Amy ἔσωσε τὶς χαμένες μας διακοπές. Κι ὅμως ἡ Ζέφη παρέμεινε στὴν κατηγορία ποὺ δὲν ἔκλαψε καὶ ἀναρωτήθηκα ἂν εἶναι δυνατὸν νὰ μᾶς ἔφεραν στὸν κόσμο οἱ ἴδιοι γονεῖς. Οὔτε ὅταν ἔχασε τὸ παιδὶ ἔκλαψε, φάνηκε ἡ ἀποβολὴ νὰ μὴν ἀφορᾶ καθόλου τὸ σῶμα της. Κι ἔπειτα στὸ διαζύγιο, ὅταν ξεφορτώθηκε τὸν ἄντρα της, λίγο ἔλειψε νὰ διοργανώσει πάρτι. Σὲ ἀνυποψίαστο χρόνο εἶχε ξεστομίσει μιὰ χοντράδα, πὼς δὲν ἔχω ἰδέα πόσους μπελάδες γλιτώνω καθὼς δὲ μὲ κόβει νὰ παντρεύομαι σύντομα, τουλάχιστον ὄχι ἔτσι ὅπως εἶμαι καθηλωμένος πιὰ στὸ καροτσάκι. Καὶ ποῦ νὰ δεῖς κλάμα ποὺ εἶχα ρίξει γιὰ τὸν Michael Jackson. Μὰ γιὰ τὴν Amy πιὸ πολύ.
Πηγή: Πρώτη δημοσίευση.
Κίμων Θεοδώρου (Καβάλα, 1981). Ἔχει παρακολουθήσει σπουδὲς στὴ δημοσιογραφία καὶ στὸν εὐρωπαϊκὸ πολιτισμό. Διηγήματά του διακρίθηκαν στοὺς λογοτεχνικοὺς διαγωνισμοὺς Hotel Internet (2008) καὶ Hotel Οἰδίπους (2011) τῶν ἐκδόσεων Πατάκη.
Βίντεο: Ἡ Amy Winehouse τραγουδᾶ τὸ «You Know I’m No Good».
Filed under: Ελληνικά,Θεοδώρου Κίμων,Κωμικό,Μονόλογος,Τέχνη,Ψυχογραφία | Tagged: Διήγημα,Κίμων Θεοδώρου,Λογοτεχνία | Τὰ σχόλια στὸ Κίμων Θεοδώρου: Ἀγόρι κλαίει γιὰ τὴν Amy ἔχουν κλείσει