.
.
Λοὺ Μπίτς (Lou Beach)
.
ΣΕΡΙΦΗΣ τῆς κομητείας μας, ὁ Χιούι Γουίλσον —γνωστὸς καὶ ὡς «Κεφτές» — μὲ τὸ ποὺ ἔβλεπε κάποιον ἤθελε νὰ τοῦ περάσει χειροπέδες. Ὅλες του οἱ γνώσεις γύρω ἀπ’ τὸ νόμο δὲ θὰ γέμιζαν οὔτε δαχτυλήθρα, ἀλλὰ ὅσα ἤξερε ἀπὸ ἐξουσία θὰ ὑπερχείλιζαν ὅλες τὶς ὑδρορροὲς ἀπὸ δῶ ὣς τὸν ποταμό. Γι’ αὐτὸν ἡ δικαιοσύνη ἦταν ἁπλῶς ἕνα μέσο ἄσκησης ἐξουσίας, ἀποδιδόταν σὲ σκοτεινὰ δωμάτια καὶ μετριόταν μὲ μώλωπες καὶ σπασμένα πλευρά. Ὅταν τὸν βρῆκαν μὲ τὸ κεφάλι γερμένο στὸ τιμόνι τοῦ περιπολικοῦ, νεκρό, ἡ φράση Happy hour ἀπέκτησε καινούργιο νόημα.
.
Σημείωση: ὁ ὅρος Happy hour ἀναφέρεται στὸ χρονικὸ διάστημα τῆς ἡμέρας, κατὰ τὸ ὁποῖο οἱ καφετέριες καὶ τὰ μπὰρ προσφέρουν τὰ προϊόντα τους σὲ μειωμένες τιμές. Ὁ ὅρος παραμένει ἀμετάφραστος, διότι, κατὰ τὴν πρόσφατη εἰσαγωγὴ τῆς συνήθειας αὐτῆς στὴν Ἑλλάδα, χρησιμοποιεῖται ὡς ἔχει.
.
.
Πηγή: 420 characters, Houghton Mifflin Harcourt, 2011
Λοὺ Μπίτς (Lou Beach) (Γκέτιγκεν, Γερμανία, 1947): Ἀμερικανὸς καλλιτέχνης τοῦ κολὰζ καὶ πεζογράφος. Ὁ Μπίτς, γόνος Πολωνῶν θυμάτων τῶν Ναζί, μετανάστευσε στὶς ΗΠΑ μὲ τοὺς γονεῖς του σὲ ἡλικία τεσσάρων ἐτῶν. Ὡς νέος δὲν ἀκολούθησε πανεπιστημιακὲς σπουδές, ἐπιλέγοντας τὴ ζωὴ τοῦ πλάνητα. Εἶναι αὐτοδίδακτος καλλιτέχνης τοῦ κολὰζ κι ἀπ’ τὰ μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ ’70 φιλοτεχνεῖ ἐξώφυλλα δίσκων, κυρίως τῆς ρὸκ μουσικῆς, καὶ εἰκονογραφεῖ περιοδικὰ καὶ ἐφημερίδες. Τὸ βιβλίο 420 χαρακτῆρες (420 characters, Houghton Mifflin Harcourt, 2011) εἶναι ἡ πρώτη του ἐμφάνιση στὴν πεζογραφία. Περισσότερα γιὰ τὸ ἀφιέρωμά μας στὸν Λοὺ Μπὶτς βλέπε ἐδῶ τὸ εἰσαγωγικὸ ἄρθρο τοῦ Σκὸτ Μπράντφιλντ καθὼς καὶ τὸ σχόλιό μας στὸ Ἡμερολόγιο Καταστρώματος (ἐγγραφὴ 18-08-2014).
Μετάφραση ἀπὸ τὰ ἀγγλικά:
Γιάννης Παλαβός (Βελβεντὸ Κοζάνης, 1980). Σπούδασε δημοσιογραφία στὸ ΑΠΘ καὶ πολιτιστικὴ διαχείριση στὸ Παντεῖο. Τὸ 2007 κυκλοφόρησε ἀπὸ τὴν Intro Books ἡ συλλογὴ διηγημάτων του Ἀληθινὴ ἀγάπη καὶ ἄλλες ἱστορίες. Τὸ 2009 κυκλοφόρησε ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Τόπος τὸ βιβλίο Σὰν Ἄνγκρε / Τὰ δάκρυα τῆς Φὸν Μπράουν, ποὺ ἔγραψε μαζὶ μὲ τὸν Σωτήρη Μπαμπατζιμόπουλο. Τὸ 2011 ἔγραψε μαζὶ μὲ τὸν Τάσο Ζαφειριάδη τὸ σενάριο γιὰ τὸ κόμικ «Τὸ πτῶμα», σὲ σχέδιο Θανάση Πέτρου (Jemma Press). Διηγήματα καὶ μεταφράσεις του (μεταξὺ ἄλλων: Edgar Lee Masters, Miroslav Holub, Matthew Arnold, Donald Justice) ἔχουν δημοσιευθεῖ στὰ περιοδικὰ Τὸ Δέντρο, Ἐντευκτήριο, (Δε)κατά, Ἡ Παρέμβαση, e–poema κ.ἄ. Τὸ 2012 κυκλοφόρησε ἡ συλλογὴ διηγημάτων του Ἀστεῖο (ἐκδ. Νεφέλη). Γιὰ τὸ ἱστολόγιο τοῦ Πλανόδιου ἔχει μεταφράσει τὸ διήγημα τῆς Γουίλα Κάθερ «Πίτερ» καὶ ἔχει ἐπιμεληθεῖ τὸ ἀφιέρωμα «Ὁ Ἄμπροουζ Μπὴρς καὶ οἱ “Φανταστικοὶ Μύθοι”» καθὼς καὶ τὴν παρουσίαση τοῦ «Λογοτεχνικοῦ Τουϊτομαραθώνιου» ποὺ διοργάνωσε ἡ ἀγγλικὴ Ἑταιρεία Συγγραφέων τὸν Σεπτέμβριο-Ὀκτώβριο τοῦ 2011.
.
Filed under: Beach Lou,Αγγλικά,Θρίλερ,Κοινωνικοί κώδικες,Παραβατικότητα,Παλαβός Γ.,Περιγραφή,Χαρακτήρες,Ψυχογραφία | Tagged: Γιάννης Παλαβός,Διήγημα,Λογοτεχνία,Lou Beach | Τὰ σχόλια στὸ Λοὺ Μπίτς (Lou Beach): Ὁ σερίφης τῆς κομητείας μας… ἔχουν κλείσει