Ἐδουάρδο Γκαλεάνο (Eduardo Galeano): Εἶναι ἀστεῖο

.

.

Ἐ­δουά­ρδο Γκα­λε­ά­νο (Eduardo Galeano)

.

Εἶναι ἀστεῖο

(Es un chiste)

.

Ε ΚΑΠΟΙΑ με­γά­λη λε­ω­φό­ρο κά­ποι­ας με­γά­λης λα­τι­νο­α­με­ρι­κά­νι­κης πό­λης, κά­ποι­ος πε­ρι­μέ­νει νὰ τὴ δι­α­σχί­σει. Κα­θη­λω­μέ­νος στὴν ἄ­κρη τοῦ πε­ζο­δρο­μί­ου, μπρο­στὰ στὴν ἀ­δι­ά­κο­πη ρο­ὴ αὐ­το­κι­νή­των, ὁ πε­ζὸς πε­ρι­μέ­νει δέ­κα λε­πτά, εἴ­κο­σι λε­πτά, μί­α ὥ­ρα. Γυ­ρί­ζει τό­τε τὸ κε­φά­λι του καὶ βλέ­πει ἕ­ναν ἄν­τρα ἀ­κουμ­πι­σμέ­νο στὸν τοῖ­χο νὰ κα­πνί­ζει. Καὶ τὸν ρω­τά­ει:

       «Συγ­γνώ­μη, πῶς μπο­ρῶ νὰ πε­ρά­σω στὴν ἄλ­λη με­ριά;»

       «Δὲν ξέ­ρω. Ἐ­γὼ σ’ αὐ­τὴ γεν­νή­θη­κα».

 

 .

Πη­γή: Mini71cuentos, Ἀν­θο­λο­γί­α ἰ­σπα­νό­φω­νου δι­η­γή­μα­τος, Δί­γλωσ­ση ἔκ­δο­ση, Ἐ­πι­λο­γὴ – Εἰ­σα­γω­γὴ – Με­τά­φρα­ση: Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος, Ἐκ­δό­σεις Μι­χά­λη Σι­δέ­ρη, Ἀ­θή­να 2012.

Ἐ­δουά­ρδο Γκα­λε­ά­νο (Eduardo Galeano) (Μον­τε­βι­δέ­ο τῆς Οὐ­ρου­γουά­ης, 1940). Με­τὰ τὸ πρα­ξι­κό­πη­μα τοῦ 1976 ἀ­ναγ­κά­ζε­ται νὰ ἐγ­κα­τα­λεί­ψει τὴ χώ­ρα καὶ ἐγ­κα­θί­στα­ται στὴν Ἰ­σπα­νί­α. Τὸ 1985, ὕ­στε­ρα ἀ­πὸ τὴν πτώ­ση τῆς δι­κτα­το­ρί­ας, ἐ­πι­στρέ­φει στὸ Μον­τε­βι­δέ­ο. Στὸ ἔρ­γο του συγ­κλί­νουν ἡ λο­γο­τε­χνι­κὴ ἀ­φή­γη­ση καὶ τὸ δο­κί­μιο, ἡ ποί­η­ση καὶ τὸ χρο­νι­κό. Στὰ ἑλ­λη­νι­κὰ κυ­κλο­φο­ροῦν πά­νω ἀ­πὸ δέ­κα βι­βλί­α του. Πιὸ ση­μαν­τι­κά τὸ δο­κί­μιο Κα­θρέ­φτες καὶ ἡ τρι­λο­γί­α Μνή­μη τῆς φω­τιᾶς (μτφ. Ἰ­σμή­νη Καν­σῆ). Τὸ «Εs un chiste» πε­ρι­λαμ­βά­νε­ται στὸ Patas arriba la escuela del mundo al revés, Μα­δρί­τη, Siglo XXI, 1998.

Με­τά­φρα­ση ἀ­πὸ τὰ ἰ­σπα­νι­κά:

Ἐρ­γα­στή­ριο Με­τά­φρα­σης Μι­κρο­δι­η­γη­μά­των ἀ­πὸ τὰ  ἰ­σπα­νι­κὰ στὰ ἑλ­λη­νι­κὰ ὑ­πὸ τὴν ἐ­πί­βλε­ψη τοῦ Κων­σταν­τί­νου Πα­λαι­ο­λό­γου. Πε­ρισ­σό­τε­ρα βλ. «Ἡ­με­ρο­λό­γιο Κα­τα­στρώ­μα­τος» (Ἡ­με­ρο­μη­νί­α…).

.