Κριστίνα Γκράντε (Cristina Grande): Ἀρκουδάκι

.

.

Κρι­στί­να Γκράν­τε (C­r­i­s­t­i­na G­r­a­n­de)

.

Ἀρ­κου­δά­κι

(O­s­i­to)

.

ΤΑΝ ΝΑΥΤΙΚΟΣ καὶ ἔ­μοια­ζε μὲ τὸν Κό­ναν τὸν Βάρ­βα­ρο. Ἐ­γὼ εἶ­χα ἀ­πο­λυ­θεῖ. Μὲ τὴν ἀ­πο­ζη­μί­ω­ση ἔ­φυ­γα γιὰ Ἄμ­στερ­νταμ μὲ τὴ φί­λη μου τὴ Μάρ­θια. Δὲν ἤ­μα­σταν ἀ­π’ αὐ­τὲς τὶς φί­λες ποὺ μι­λᾶ­νε ἀ­στα­μά­τη­τα γιὰ τὰ δι­κά τους. Μᾶς ἄ­ρε­σε νὰ τὰ πί­νου­με μα­ζὶ ἀλ­λὰ νὰ γκο­με­νί­ζου­με χώ­ρια.

      Δὲν θυ­μᾶ­μαι τὸ ὄ­νο­μά του. Τὸ σί­γου­ρο εἶ­ναι ὅ­τι τε­λι­κὰ δὲν τὸ ’­πια­σα ἂν καὶ τὸν ρώ­τη­σα ἀρ­κε­τὲς φο­ρές. Νο­μί­ζω ὅ­τι ἦ­ταν Γερ­μα­νός. Μι­λοῦ­σε κά­τι ἄ­θλια ἀγ­γλι­κὰ καὶ κα­τά­λα­βα ὅ­τι ἦ­ταν χω­ρι­σμέ­νος, ὅ­τι ζοῦ­σε στὸ Σίδ­νε­ϊ καὶ ὅ­τι θὰ τοῦ ἄ­ρε­σε νὰ ζή­σει στὴν Κό­στα Ρί­κα.

       Ἡ Μάρ­θια καὶ ἐ­γὼ εἴ­χα­με πι­εῖ τὸ τε­λευ­ταῖ­ο πο­τὸ στὸ μπὰρ τοῦ φτη­νι­ά­ρι­κου ξε­νο­δο­χεί­ου ποὺ μέ­να­με, δί­πλα στὸ λι­μά­νι. Αὐ­τὸς ἦ­ταν στὴν ἄλ­λη ἄ­κρη τῆς μπά­ρας καὶ ἀ­πευ­θύν­θη­κε σὲ μέ­να μό­νο ὅ­ταν πιὰ ἀ­πο­χω­ρού­σα­με τρε­κλί­ζον­τας γιὰ τὸ τρι­σά­θλιο δω­μά­τιό μας. Τὸ δι­κό του δὲν ἦ­ταν κα­λύ­τε­ρο, ἀλ­λὰ ἔ­νι­ω­θα ὄ­μορ­φα μὲ ἐ­κεῖ­νον τὸν βάρ­βα­ρο. Σκέ­φτη­κα ὅ­τι στὶς τε­ρά­στι­ες βα­λί­τσες του θὰ χω­ροῦ­σαν τὰ δύ­ο τρί­α πράγ­μα­τά μου, ἀ­κό­μα καὶ ἐ­γὼ ἡ ἴ­δια. Εἶ­δα ἕ­να παμ­πά­λαι­ο λού­τρι­νο ἀρ­κου­δά­κι πά­νω σε μί­α ἀ­πὸ αὐ­τές. Τὸ πρω­ὶ μοῦ εἶ­πε ὅ­τι ἔ­πρε­πε νὰ φύ­γω καί, στὴν πόρ­τα πιά, κα­τά­λα­βα ὅ­τι ἦ­ταν μά­ται­ες οἱ ἐλ­πί­δες μου πὼς του­λά­χι­στον θὰ μοῦ χά­ρι­ζε τὸ ἀρ­κου­δά­κι.

 .

.

Πη­γή: Ἀ­πὸ τὴ συλ­λο­γὴ μι­κρο­δι­η­γη­μά­των Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος (ἐ­πιμ.) 18+ Mi­ni­cu­en­tos eroticos. Ἀν­θο­λο­γί­α ἰ­σπα­νι­κοῦ ἐ­ρω­τι­κοῦ μι­κρο­δι­η­γή­μα­τος, Ἀ­θή­να, 2013. Τὴν συλ­λο­γὴ προ­σφέ­ρει ὁ τα­κτι­κὸς συ­νερ­γά­της μας Κ. Πα­λαι­ο­λό­γος στοὺς ἀ­να­γνῶ­στες τοῦ ἱ­στο­λο­γί­ου μας ποὺ μπο­ροῦν νὰ τὴν δι­α­βά­σουν ὁ­λό­κλη­ρη ἢ καὶ νὰ τὴν ἀ­πο­θη­κεύ­σουν ἀ­πὸ ἐδῶ.

Κρι­στί­να Γκράν­τε (C­r­i­s­t­i­na G­r­a­n­de) (Λα­νά­χα τῆς Οὐ­έ­σκα, 1962). Σπού­δα­σε Ἀγ­γλι­κὴ Φι­λο­λο­γί­α καὶ Φω­το­γρα­φί­α στὴ Θα­ρα­γό­θα. Κυ­ρι­ό­τε­ρα ἔρ­γα της: D­i­r­e­c­c­i­on n­o­c­he (X­o­r­d­i­ca, 2006), N­a­t­u­r­a­l­e­za i­n­f­i­el (2008) καὶ T­e­j­i­d­os y n­o­v­e­d­a­d­es (2011). ­

Με­τά­φρα­ση ἀ­πὸ τὰ ἱ­σπα­νι­κά:

Ἡ με­τά­φρα­ση εἶ­ναι προ­ϊ­ὸν τοῦ ἐρ­γα­στη­ρί­ου με­τά­φρα­σης μι­κρο­δι­η­γη­μά­των ἀ­πὸ τὰ ἰ­σπα­νι­κὰ στὰ ἑλ­λη­νι­κὰ ὅπου δί­δα­ξε ὁ Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος στὸ πλαί­σιο τοῦ Ἐρ­γα­στη­ρί­ου Λο­γο­τε­χνι­κῆς Με­τά­φρα­σης τοῦ Κέν­τρου Ἰ­σπα­νι­κῆς, Πορ­το­γα­λι­κῆς καὶ Κα­τα­λα­νι­κῆς γλώσ­σας ABANICO. Συμ­με­τεῖ­χαν οἱ σπου­δα­στές: Ἑ­λέ­νη Βό­τση, Χρυ­σάν­θη Για­ννιά, Βαγ­γέ­λης Καμ­πού­νιας, Eduardo Lucena, Μα­ρί­α Με­λα­δά­κη, Ἑ­λέ­νη Πα­λαι­ο­λό­γου, Ἀγ­γε­λι­κὴ Πα­λα­σο­πού­λου.

 .