Ρουμπὲν Νταρίο (Rubén Darío): Πῶς γεννήθηκε τὸ λάχανο

.

Dario,Rubén-PosGennithikeToLachano-Eikona-02

.

Ρουμ­πὲν Ντα­ρί­ο (Rubén Darío)

 .

Πῶς γεννήθηκε τὸ λάχανο

(El nacimiento de la col)

 .

S-[Sigma]-SomataΤΟΝ ΕΠΙΓΕΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ, τὴ λαμ­πε­ρὴ μέ­ρα ποὺ δη­μι­ουρ­γή­θη­καν τὰ λου­λού­δια καὶ προ­τοῦ τὸ φί­δι βά­λει τὴν Εὔα σὲ πει­ρα­σμό, τὸ κα­κό­βου­λο πνεῦ­μα πλη­σί­α­σε τὴν πιὸ ὡ­ραί­α νε­α­ρὴ τρι­αν­τα­φυλ­λιὰ τὴ στιγ­μὴ ποὺ ἐ­κεί­νη πρό­τει­νε, στὸ χά­δι τοῦ οὐ­ρά­νιου ἥ­λιου, τὴν κόκ­κι­νη παρ­θε­νι­κό­τη­τα τῶν χει­λι­ῶν της.

       «Εἶ­σαι ὄ­μορ­φη»

       «Εἶ­μαι» εἶ­πε ἡ τρι­αν­τα­φυλ­λιά.

       «Ὄ­μορ­φη καὶ εὐ­τυ­χι­σμέ­νη» συ­νέ­χι­σε ὁ δι­ά­βο­λος. «Ἔ­χεις τὸ χρῶ­μα, τὴ χά­ρη καὶ τὸ ἄ­ρω­μα. Ἀλ­λά…»

       «Ἀλ­λά;»

       «Δὲν εἶ­σαι χρή­σι­μη. Δὲν βλέ­πεις ἐ­κεῖ­να τὰ δέν­τρα φορ­τω­μέ­να μὲ βε­λα­νί­δια; Ἐ­κεῖ­να ἐ­κτὸς ἀ­πὸ τὸ πλού­σιο φύλ­λω­μά τους, δί­νουν τρο­φὴ σὲ ἕ­να σω­ρὸ πλά­σμα­τα ποὺ ξα­πο­σταί­νουν κά­τω ἀ­πὸ τὰ κλα­διά τους. Τρι­αν­τα­φυλ­λιά, ἡ ὀ­μορ­φιὰ δὲν ἀρ­κεῖ…»

       Ἡ τρι­αν­τα­φυλ­λιὰ τό­τε —μπαί­νον­τας σὲ πει­ρα­σμό, ὅ­πως ἀρ­γό­τε­ρα καὶ ἡ γυ­ναί­κα— πό­θη­σε τὴ χρη­σι­μό­τη­τα, μὲ τέ­τοι­ο τρό­πο ποὺ τὸ πορ­φυ­ρό της χρῶ­μα χλό­μια­σε.

       Τὴν ἑ­πό­με­νη αὐ­γή, πέ­ρα­σε ὁ κα­λὸς Θε­ός.

       «Πα­τέ­ρα» εἶ­πε ἐ­κεί­νη ἡ πριγ­κί­πισ­σα τῶν λου­λου­δι­ῶν, τρέ­μον­τας μέ­σα στὴν εὐ­ω­δια­στὴ ὀ­μορ­φιά της «θὰ θέ­λα­τε νὰ μὲ κά­νε­τε χρή­σι­μη;»

       «Ἂς γί­νει τὸ θέ­λη­μά σου, κό­ρη μου» ἀ­πάν­τη­σε ὁ Κύ­ριος, χα­μο­γε­λών­τας.

       Καὶ τό­τε ὁ κό­σμος ἀν­τί­κρι­σε τὸ πρῶ­το λά­χα­νο.

 .

 Bonsai-03c-GiaIstologio-04

.

Πη­γή: Mini71cuentos, Ἀν­θο­λο­γί­α ἰ­σπα­νό­φω­νου δι­η­γή­μα­τος, Δί­γλωσ­ση ἔκ­δο­ση, Ἐ­πι­λο­γὴ – Εἰ­σα­γω­γὴ – Με­τα­φρα­στικὴ ἐ­πι­μέ­λεια: Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος, Ἐκ­δό­σεις Μι­χά­λη Σι­δέ­ρη, Ἀ­θή­να 2012.

 

Ρουμ­πὲν Ντα­ρί­ο (Rubén Darío)(Με­τά­πα τῆς Νικαράγουα, 1867 – Λε­όν, 1916). Ὁ νι­κα­ρα­γουα­νὸς συγ­γρα­φέ­ας ὑ­πῆρ­ξε ὕ­ψι­στος ἐκ­φρα­στὴς τοῦ ἰ­σπα­νο­α­με­ρι­κά­νι­κου Συμ­βο­λι­σμοῦ. Θε­ω­ρεῖ­ται ὅ­τι εἶ­ναι ὁ ποι­η­τὴς ποὺ ἄ­σκη­σε τὴ με­γα­λύ­τε­ρη ἐ­πιρ­ρο­ὴ στὴν ἰ­σπα­νό­φω­νη ποί­η­ση τοῦ 20οῦ αἰ­ώ­να. Ἀ­πὸ τὰ ση­μαν­τι­κό­τε­ρα ἔρ­γα τοῦ εἶ­ναι τὰ Azul (1888) καὶ Prosas profanas y otros poemas (1896). Τὸ «El nacimiento de la col» δη­μο­σι­εύ­τη­κε τὸ 1893 στὴν ἐ­φη­με­ρί­δα La Tribuna τοῦ Μπου­έ­νος Ἅ­ι­ρες.

 

Με­τά­φρα­ση ἀ­πὸ τὰ ἱ­σπα­νι­κά:

Ἐρ­γα­στή­ριο Με­τά­φρα­σης Μι­κρο­δι­η­γη­μά­των ἀ­πὸ τὰ ἰ­σπα­νι­κὰ στὰ ἑλ­λη­νι­κὰ ὑ­πὸ τὴν ἐ­πί­βλε­ψη τοῦ Κων­σταν­τί­νου Πα­λαι­ο­λό­γου. Πε­ρισ­σό­τε­ρα βλ. «Ἡ­με­ρο­λό­γιο Κα­τα­στρώ­μα­τος» (Ἡ­με­ρο­μη­νί­α: 16-07-2013).

.