Μπέντζαμιν Ρόζενμπαουμ (Benjamin Rosenbaum): Τὸ πορτοκάλι

.

.

.

Μπέντζαμιν Ρόζενμπαουμ (Benjamin Rosenbaum)

 

Τὸ πορτοκάλι

(The Orange)

 

ΕΝΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ κυ­βερ­νοῦ­σε τὸν κό­σμο.

       Ἦ­ταν κά­τι τὸ ἀ­να­πάν­τε­χο, μιὰ προ­σω­ρι­νὴ ἀ­πο­ποί­η­ση τῆς Θεί­ας Πρό­νοι­ας, νὰ ἐμ­πι­στευ­θo­ῦ­με τὸ ὅ­λο ζή­τη­μα σὲ ἕ­να ἁ­πλὸ πορ­το­κά­λι.

      Τὸ πορ­το­κά­λι, σὲ ἕ­ναν πορ­το­κα­λε­ώ­να τῆς Φλό­ρι­δα, ἀ­πο­δέ­χτη­κε σε­μνὰ τὴν τι­μή. Τὰ ἄλ­λα πορ­το­κά­λια, τὰ που­λιὰ καὶ οἱ ἄν­θρω­ποι στὰ τρα­κτὲρ ἔ­κλα­ψαν ἀ­πὸ χα­ρά. Οἱ μη­χα­νὲς τῶν τρα­κτὲρ μούγ­κρι­ζαν ἐ­ξυ­μνών­τας το.

      Οἱ πι­λό­τοι τῶν ἀ­ε­ρο­πλά­νων ἔ­κα­ναν κύ­κλους πά­νω ἀ­πὸ τὸν πορ­το­κα­λε­ώ­να καὶ ἔ­λε­γαν στοὺς ἐ­πι­βά­τες: «Ἀ­πὸ κά­τω μας βλέ­πε­τε τὸν πορ­το­κα­λε­ώ­να ὅ­που το πορ­το­κά­λι ποὺ κυ­βερ­νᾶ τὸν κό­σμο ὡ­ρι­μά­ζει σὲ ἕ­να ἁ­πλὸ κλα­δί.» Καὶ οἱ ἐ­πι­βά­τες ἔ­με­ναν σιωπηλοὶ μὲ δέ­ος.

      Ὁ κυ­βερ­νή­της τῆς Φλό­ρι­δα ἀ­να­κή­ρυ­ξε κά­θε ἡ­μέ­ρα ἀρ­γί­α. Τὰ κα­λο­και­ρι­νὰ ἀ­πο­γεύ­μα­τα ὁ Δα­λά­ι Λά­μα ἐρ­χό­ταν στὸν πορ­το­κα­λε­ώ­να, κα­θό­ταν μὲ τὸ πορ­το­κά­λι καὶ συ­ζη­τοῦ­σαν γιὰ τὴ ζω­ή.

      Ὅ­ταν ἔ­φτα­σε ἡ ὥ­ρα τῆς συγ­κο­μι­δῆς γιὰ τὸ πορ­το­κά­λι, κα­νέ­νας ἀ­πὸ τοὺς με­τα­νά­στες ἐρ­γά­τες δὲν ἤ­θε­λε νὰ τὸ κά­νει. Κα­τέ­βη­καν σὲ ἀ­περ­γί­α. Οἱ ἐ­πι­βλέ­πον­τες ἔ­κλα­ψαν. Τὰ ἄλ­λα πορ­το­κά­λια ὁρ­κί­στη­καν ὅ­τι θὰ ξυ­νί­σουν. Ὅ­μως, τὸ πορ­το­κά­λι ποὺ κυ­βερ­νοῦ­σε τὸν κό­σμο εἶ­πε: «Ὄ­χι φί­λοι μου, ἦρ­θε ἡ ὥ­ρα.»

      Τε­λι­κά, φέ­ρα­νε ἕ­ναν ἄν­τρα ἀ­πὸ τὸ Σι­κά­γο μὲ καρ­διὰ τό­σο ψυ­χρὴ ὅ­σο ἡ λί­μνη Μί­σιγ­καν τὸ κα­τα­χεί­μω­νο. Ἄ­φη­σε κά­τω τὸν χαρ­το­φύ­λα­κά του, σκαρ­φά­λω­σε σὲ μιὰ σκά­λα καὶ ἔ­κο­ψε τὸ πορ­το­κά­λι. Τὰ που­λιὰ ἦ­ταν σι­ω­πη­ρὰ καὶ τὰ σύν­νε­φα εἶ­χαν φύ­γει. Τὸ πορ­το­κά­λι εὐ­χα­ρί­στη­σε τὸν ἄν­τρα ἀ­πὸ τὸ Σι­κά­γο.

      Λέ­νε ὅ­τι ὅ­ταν τὸ πορ­το­κά­λι πέ­ρα­σε ἀ­πὸ τὸ ἐ­θνι­κὸ σύ­στη­μα ἐ­πε­ξερ­γα­σί­ας καὶ δι­α­νο­μῆς, κά­ποι­α ἀ­πὸ τὰ μη­χα­νή­μα­τα με­τα­τρά­πη­καν σὲ χρυ­σό, οἱ ὁ­δη­γοὶ φορ­τη­γῶν εἶ­χαν στιγ­μὲς ἐ­πι­φοί­τη­σης, οἱ γέ­ροι ἐ­παρ­χι­ῶ­τες παν­το­πῶ­λες τη­λε­φω­νοῦ­σαν στὶς ἀ­πο­ξε­νω­μέ­νες λε­σβί­ες κό­ρες τους στὴ Γου­ὸλ Στρὶτ καὶ ὅ­λα συγ­χω­ρέ­θη­καν.

      Ἀ­γό­ρα­σα τὸ πορ­το­κά­λι ποὺ κυ­βέρ­νη­σε τὸν κό­σμο γιὰ 39 σὲντς στὰ Sa­fe­way πρὶν τρεῖς ἡ­μέ­ρες καὶ γιὰ τρεῖς ἡ­μέ­ρες κα­θό­ταν στὴν φρου­τι­έ­ρα μου καὶ ἦ­ταν ὁ δά­σκα­λός μου. Σή­με­ρα μοῦ εἶ­πε: «Ἦρ­θε ἡ ὥ­ρα» καὶ τὸ ἔ­φα­γα.

      Τώ­ρα εἴ­μα­στε πά­λι μό­νοι μας.

 

 .

Πηγή: Ἀ­πὸ τὴ συλ­λο­γὴ δι­η­γη­μά­των Tho­mas, Ja­mes and Ro­bert Sha­pard, eds., Flash Fi­ction For­ward, 80 ve­ry short sto­ries, New York, London: W.W. Norton & Company, 2006.

Μπέντζαμιν Ρόζενμπαουμ (Benjamin Rosenbaum). Γεν­νή­θη­κε στὸ Λὸνγκ Ἄι­λαντ. Ἔ­χει τα­ξι­δέ­ψει καὶ ζή­σει σὲ πολ­λὰ μέ­ρη τοῦ κό­σμου. Ἐρ­γά­στη­κε πολ­λὰ χρό­νια ὡς προ­γραμ­μα­τι­στὴς ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ὑ­πο­λο­γι­στῶν. Ὁ ἴ­διος λέ­ει πὼς γρά­φει ἐ­πει­δὴ τὸ λα­τρεύ­ει καὶ ὄ­χι ἀπὸ κά­ποι­α ἐ­σω­τε­ρι­κὴ ἀ­νάγ­κη.

Με­τά­φρα­ση ἀ­πὸ τὰ ἀγ­γλικά:

Μα­ρί­α Πα­γώ­νη. Σπού­δα­σε Ἀγ­γλι­κὴ Φι­λο­λο­γί­α στὸ Πα­νε­πι­στή­μιο τῆς Ἀ­θή­νας καὶ ἔ­κα­νε με­τα­πτυ­χια­κὰ στὶς Δι­ε­θνεῖς Σχέ­σεις στὸ L­o­n­d­on M­e­t­r­o­p­o­l­i­t­an U­n­i­v­e­r­s­i­ty τοῦ Ἡ­νω­μέ­νου Βα­σι­λεί­ου καὶ στὸ U­n­i­v­e­r­s­i­t­e de M­o­ns-H­a­i­n­a­ut τοῦ Βελ­γί­ου. Τὸ 2010 ἀ­πο­φοί­τη­σε ἀ­πὸ τὴν Ἐ­θνι­κὴ Σχο­λὴ Δη­μό­σιας Δι­οί­κη­σης καὶ ἐρ­γά­ζε­ται στὸ Ὑ­πουρ­γεῖ­ο Πο­λι­τι­σμοῦ καὶ Του­ρι­σμοῦ.

.