Λὴ Χάρινγκτον (Lee Harrington)
Στοματικὲς ἐμμονές
(Oral Fixations)
Σ ΜΩΡΟ ἤμουν ἐθισμένη στὶς πιπίλες. Λένε πὼς αὐτὸ συμβαίνει ἂν δὲν θηλάσεις.
Πιπιλοῦσα τὸν ἀντίχειρά μου ὣς τὰ δώδεκά μου χρόνια. Ὁ ὀρθοδοντικὸς διέγνωσε ἕνα πρόβλημα καὶ ἡ μητέρα μου ἀναγκάστηκε νὰ βουτάει τὸν ἀντίχειρά μου σὲ σάλτσα Ταμπάσκο κάθε βράδυ, ὥσπου νὰ ἐγκαταλείψω αὐτὴ τὴ συνήθεια.
Ὅταν μάκρυναν ἀρκετὰ τὰ μαλλιά μου, πιπιλοῦσα αὐτά. Πάντοτε εἶχα δυὸ κοτσιδάκια – τὰ εἶχα στὶς ἄκρες του στόματός μου σὰν νὰ φοροῦσα χαλινάρι.
Ἀφοῦ ἔκοψα ἀγορίστικα τὰ μαλλιά μου, μασοῦσα μολύβια, σχίζοντας τὴν κίτρινη μπογιὰ μὲ τὰ δόντια μου. Διάβασα κάπου πὼς μποροῦσες νὰ δηλητηριαστεῖς ἀπ’ αὐτὸ κι ἔτσι σταμάτησα.
Στὸ γυμνάσιο μασοῦσα τσιχλόφουσκες. Ἂν τελείωνε ἡ γεύση, ἐκνευριζόμουν καὶ δὲν μποροῦσα νὰ συγκεντρωθῶ ἐκτὸς καὶ ἂν εἶχα ἕνα σκληρὸ φρουτώδη σβῶλο —τέσσερα ἢ πέντε κομμάτια τσίχλας— στὸ στόμα μου. Ὁ ὀδοντίατρος βρῆκε 16 τρύπες.
Στὸ λύκειο ἦταν τὰ τσιγάρα. Τὰ κλέβαμε ἀπὸ τὶς μανάδες μας – Βιρτζίνα Σλὶμς ἀπὸ τὴν κυρία Ὄλσεν καὶ Κὲντ Γκόλντεν Λάιτς ἀπὸ τὴν κυρία Τόλ. Στεκόμασταν σὲ κύκλο στὸ δάσος καὶ τὰ δίναμε ἡ μία στὴν ἄλλη, ρουφώντας σκεπτικές.
Αὐτὴ τὴν ἐποχὴ φιλάω ἀγόρια. Βρίσκονται παντοῦ στὸν πανεπιστημιακὸ χῶρο καὶ τὸ καθένα τους ἔχει διαφορετικὴ γεύση. Ἕνας ἔχει φρέσκια γεύση, σὰν κανέλλα, ὁ ἄλλος ἔχει ἀπαίσια γεύση, σὰν κρεμμύδια στὸν ὑπόγειο. Εἶναι ἀδύνατο νὰ σταματήσω.
Πηγή: Ἀπὸ τὴ συλλογὴ διηγημάτων Brevity & Echo, An Anthology of Short Short Stories, Beckel, Abigail and Kathleen Rooney, eds.Brookline,MA: Rose Metal Press, 2006. Προδημοσίευση ἀπὸ τὸ προσεχὲς τεῦχος τοῦ Πλανόδιου τὸ ἀφιερωμένο στὸ ἀμερικανικὸ μπονζάι.
ΛὴΧάρινγκτον (LeeHarrington). Ἔλαβε τὸν μεταπτυχιακό της τίτλο στὴ Δημιουργικὴ Γραφὴ ἀπὸ τὸ κολέγιο Ἔμερσον τὸ 1997. Εἶναι συγγραφέας τοῦ εὐπώλητου χρονικοῦ Rex and the City: a Woman, a Man, and a Dysfunctional Dog (Villard, 2006). To μυθιστόρημά της Nothing Keeps a Frenchman from His Lunch ἐκδόθηκε τὸ 2007 ἀπὸ τὸ Random House.
Μετάφραση ἀπὸ τὰ ἀγγλικά:
Βασίλης Μανουσάκης (Ἀθήνα, 1972). Ποιητής, διηγηματογράφος, μεταφραστής. Ἔχει διδακτορικὸ στὴν Ἀμερικανικὴ Ποίηση. Διδάσκει στὸ Πανεπιστήμιο Κύπρου. Ἔχει δημοσιεύσει τὴν ποιητικὴ συλλογὴ Μιᾶς Σταγόνας Χρόνος (Ἐκδόσεις Πλανόδιον, 2009) καὶ τὴ συλλογὴ διηγημάτων Ἀνθρώπων Ὄνειρα (Ἐκδόσεις Ἀντ. Σταμούλη, 2010). Ποιήματα καὶ δοκίμιά του ἔχουν δημοσιευτεῖ σὲ πολλὰ λογοτεχνικὰ περιοδικὰ τῆς Ἑλλάδας καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ
Filed under: Harrington Lee,Αγγλικά,Ερωτας,Κωμικό,Μανουσάκης Βασίλης,Μονόλογος,Νοσήματα | Tagged: Αμερικανικό διήγημα,Βασίλης Μανουσάκης,Λογοτεχνία,Lee harrington | Τὰ σχόλια στὸ Λὴ Χάρινγκτον (Lee Harrington): Στοματικὲς ἐμμονές ἔχουν κλείσει