Ἀντρέι Μπίτοφ (Андрей Битов)
Συμμαθητές
(Однокашники)
ΠΕΤΙΑ ΜΠΟΪΤΣΕΝΚΟ ἀπὸ τὴ Τρίτη Δημοτικοῦ μάζευε χάλκινα κέρματα. Στὴν τελευταία τάξη Λυκείου ἤδη εἶχε τριάντα ὀκάδες. Στὸ πέμπτο ἔτος τοῦ Πανεπιστημίου – ἑξήντα. Τὸν συνέλαβαν γιὰ παρακώλυση κυκλοφορίας ψιλῶν.
Στὶς διακοπὲς ὁ Βάσια Βλάσοφ βρῆκε στὸ ποτάμι μιὰ ξιφολόγχη. Τῆς ἔφτιαξε θήκη καὶ τὴν κρατοῦσε στὸ γραφεῖο του ὥσπου παντρεύτηκε. Μπῆκε μέσα γιὰ ὁπλοκατοχή.
Ὁ Κόλια Σάνιν, ποὺ καθόμασταν στὸ ἴδιο θρανίο, μοῦ εἶπε ἕνα ἀνέκδοτο, καὶ μετὰ ὁμολόγησε ὅτι τὸ ἄκουσα.
Καὶ ὁ Φίλια Σμάρονοφ εἶναι ἀκόμη ἐλεύθερος.
21.03.1960
Πρώτη δημοσίευση: περ. Σόλο, τεῦχος 6, 1991.
Ἀντρέι Μπίτοφ (Андрей Битов) (Λένινγκραντ, 1937). Γνωστὸς Σοβιετικός, Ρῶσος συγγραφέας. Πρωτοεμφανίστηκε στὴ λογοτεχνία τὸ 1956.
Μετάφραση ἀπὸ τὰ ρωσικά:
Εὐγενία Κριτσέφτσκαγια (Μόσχα, 1958). Φιλόλογος, μεταφράστρια, δημοσιογράφος. Σπούδασε Κλασικὴ Φιλολογία καὶ Νέα Ἑλληνικὰ στὸ Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ τῆς Μόσχας. Ἀπὸ τὸ 1983 ζεῖ καὶ ἐργάζεται στὴν Ἑλλάδα.
Φωτογραφία: Ἀντρέι Μπίτοφ.
Filed under: Ιστορία,Κριτσέφτσκαγια Ευγ.,Κωμικό,Κοινωνικοί κώδικες,Μπίτοφ Αντρέι,Ρωσικά | Tagged: Αντρέι Μπίτοφ,Ευγενία Κριτσέφτσκαγια,Λογοτεχνία,Ρωσικό διήγημα | Τὰ σχόλια στὸ Ἀντρέι Μπίτοφ (Андрей Битов): Συμμαθητές ἔχουν κλείσει