Βασίλης Χουλιαράς
Ἕνα ἔθιμο
ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΑΞΙΔΙΑ μου ἔχω δεῖ πολλά καί παράξενα, ὅμως τίποτα δέν μπορεῖ οὔτε κὰν νά πλησιάσει τήν ἐντύπωση πού μοῦ ἄφησε ἡ ἐπίσκεψή μου στήν πόλη τῆς Τουαγουάρε στό νότιο Μεξικό.
Στὴ μικρὴ αὐτή πόλη ἔχουν τὸ ἀξιοπερίεργο γιὰ μᾶς ἔθιμο κάθε ποὺ γεννιέται ἕνα παιδί, ὁ δῆμος νὰ δωρίζει στὴν οἰκογένειά του ἕνα μνῆμα, στὸ ὁποῖο ἀναγράφεται ἡ ἡμερομηνία γεννήσεως καὶ τὸ ὄνομα τοῦ παιδιοῦ.
Ἔτσι στὸ νεκροταφεῖο τῆς πόλης ὁποιαδήποτε ὥρα τῆς μέρας μπορεῖ κανείς νά συναντήσει ἀρκετοὺς ἀπὸ τοὺς κατοίκους της νὰ φροντίζουν τὸ μνῆμα τους, νὰ ἀφήνουν λουλούδια ἢ ἀκόμα νὰ κλαῖνε πάνω ἀπὸ αὐτό.
Ἴσως ὅμως τὸ πιὸ περίεργο ἀπ’ ὅλα εἶναι ὅτι ὅταν ὁ κάτοχος τοῦ μνήματος πεθάνει δὲν τὸν θάβουν ἐκεῖ, ἀλλὰ τὸν καῖνε, σκορπίζουν τὴ στάχτη τους στά περίχωρα τῆς πόλης καί ἀφαιροῦν τό μνημεῖο.
Πηγή: Ἀπὸ τὴ συλλογὴ διηγημάτων Μικρές ἱστορίες γιά πρίν τόν ὕπνο (ἐκδ. Γαβρηλίδης, 2012).
Βασίλης Χουλιαράς (1974). Σπούδασε μηχανολογία στὸ ΕΜΠ. Ἐργάζεται στὸν Δῆμο τῆς Ι.Π. Μεσολογγίου. Οἱ Μικρές ἱστορίες γιὰ πρὶν τὸν ὕπνο εἶναι τὸ πρῶτο βιβλίο ποὺ ἐκδίδει.
Filed under: Ελληνικά,Ηθογραφία,Θάνατος,Κοινωνικοί κώδικες,Μύθοι,Οικογένεια,Περιγραφή,Χουλιαράς Βασίλης | Tagged: Βασίλης Χουλιάρας,Διήγημα,Λογοτεχνία | Τὰ σχόλια στὸ Βασίλης Χουλιαράς: Ἕνα ἔθιμο ἔχουν κλείσει