Πό­λυ Χα­τζη­μα­νω­λά­κη: Ὁ Δὸν Κι­χώ­της γεν­νή­θη­κε καὶ γιὰ μέ­να

Πό­λυ Χα­τζη­μα­νω­λά­κη

Ὁ Δὸν Κι­χώ­της γεν­νή­θη­κε καὶ γιὰ μέ­να

Φρο­νι­μό­τα­τε Σε­ΐτ Χα­μίτ,

        Μά­θε πὼς ὁ Δὸν Κι­χώ­της γεν­νή­θη­κε καὶ γιὰ μέ­να. Ὡς πα­ρά­δειγ­μα πρὸς ἀ­πο­φυ­γήν. Τοῦ­το για­τὶ ἐ­πέ­δει­ξε μιὰ ἀ­κραί­α ἀ­δυ­να­μί­α τῆς φαν­τα­σί­ας. Ἔ­χει ἀ­νάγ­κη τὴ δρά­ση γιὰ νὰ ἐκ­πλη­ρω­θοῦν οἱ βα­θύ­τε­ροι πό­θοι της. Ἐ­γώ, ἀν­τι­θέ­τως, δὲν βγῆ­κα πο­τὲ ἀ­πὸ τὴ βι­βλι­ο­θή­κη μου. Ζῶ ἀ­πο­μο­νω­μέ­νος, φέρ­νον­τας στὸ φῶς τοὺς ἥ­ρω­ες τῶν ἀ­να­γνω­σμά­των μου. Δι­α­χει­ρί­ζο­μαι τὴν ἔκ­στα­ση μό­νο μὲ τὸ νοῦ, τὸ πνεῦ­μα μου καὶ μό­νο καλ­πά­ζει, ἐ­γώ, ὁ ἱπ­πό­της τῆς ἀ­νά­γνω­σης. Στὰ σύν­νε­φα ἔ­χτι­σα τὴν ἐ­πι­κρά­τειά μου καὶ χά­ρι­σα ἕ­να νη­σὶ στὸν ὑ­πη­ρέ­τη μου.

       Θλί­βο­μαι γιὰ τὴ γε­λοι­ο­ποί­η­ση στὴν ὁ­ποί­α τὸν ἔ­χε­τε ὑ­πο­βά­λει τό­σα χρό­νια. Καὶ ὅ­μως δὲν θὰ εἶ­χε ἀ­νάγ­κη τοὺς κα­κό­βου­λους μά­γους νὰ σώ­σουν τὰ προ­σχή­μα­τα, ἂν εἶ­χε τὸ σθέ­νος νὰ μὴν ἐ­πι­χει­ρή­σει τὴν ἔ­ξο­δο ἀ­πὸ τὸ χω­ριό του, νὰ μὴ ζη­τή­σει ἄλ­λη ἐκ­πλή­ρω­ση πλὴν αὐ­τῆς στὴ φαν­τα­σί­α του.

       Αὐ­τὸ ποὺ ζῶ εἶ­ναι αὐ­τὸ ποὺ ὀ­νει­ρο­πο­λῶ.

 Φερ­νάν­το Κα­έ­ι­ρο.

Πηγή: ἐπιθεώρηση The Books’ Journal, ἀρ. 63, Φεβρουάριος 2016.

Πό­λυ Χα­τζη­μα­νω­λά­κη (Κά­λυ­μνος, 1958). Σπού­δα­σε Φυ­σι­κὴ στὸ Πα­νε­πι­στή­μιο Ἀ­θη­νῶν καὶ με­τὰ ἔ­κα­νε τὸ δι­δα­κτο­ρι­κό της στὴ Στα­τι­στι­κὴ Φυ­σι­κὴ στὶς Βρυ­ξέλ­λες, κον­τὰ στὸν νομ­πε­λί­στα I­lya Pri­go­gi­ne. Εἶ­ναι ὑ­πεύ­θυ­νη τοῦ Πα­νελ­λή­νιου Δι­α­γω­νι­σμοῦ Ἀ­νά­γνω­σης Παι­δι­κοῦ Βι­βλί­ου «Βι­βλι­ο­δρο­μί­ες» ποὺ τὰ τε­λευ­ταῖ­α δέ­κα χρό­νια δι­ορ­γα­νώ­νε­ται ἀ­πὸ τὰ Ἐκ­παι­δευ­τή­ρια Γεί­το­να.  Οἱ Μέ­λισ­σες τοῦ Κάλ­βου (2008) εἶ­ναι τὸ πρῶ­το της μυ­θι­στό­ρη­μα. Τε­λευ­ταῖ­ο βι­βλί­ο της Τὸ ἀλ­φα­βη­τά­ρι τῶν που­λι­ῶν (2014).