.
.
Χρῆστος Γιαννακός
.
Συνταγὴ γιὰ προζύμι
.
ἀπὸ τὴν Ἑλένη στὴν Ἑλένη
.
ΥΓΑΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ἀπ’ τὸ κελί, κι ἐνῶ προχωροῦσα μὲ προσποιητὴ ἄνεση στὴν αὐλὴ τοῦ ναοῦ, βρῆκε τρόπο ἡ παπαδιά, πεταχτούλικα, νὰ μοῦ βάλει στὸ χέρι κι ἕνα ματσάκι βασιλικὸ – πῶς ἐγὼ τὸν ἀμέλησα; πάει, μὲ φύρανε ἡ ἐρωτικὴ ταραχή· φουντωτός, μυρωδάτος στὴ μεγάλη του γλάστρα, προμήθευε τὴ διανεμητικὴ καλαθούνα τῆς γιορτῆς τοῦ Σταυροῦ.
Στὸ σπίτι ἑτοίμασα μιὰ κούπα μὲ ζεστὸ νερό, ὅπου βύθισα τὸ ματσάκι γιὰ νὰ ποτίσει.
Τὴν ἑπομένη, πρὶν ψήσω τὸ δειλινὸ καφεδάκι, καταπιάστηκα μὲ τὸ ἐκχύλισμα τοῦ βασιλικοῦ. Σὲ λεκάνη πήλινη ζύμωσα ὅσο ἀλεύρι δεχόταν ὁ πράσινος χυμὸς —δίχως ξένη μαγιά— καὶ κάλυψα μὲ μιὰ πετσέτα τὴ ζύμη, γιὰ νὰ φουσκώσει. Ἐπαναλάμβανα τὴ διαδικασία τὴν ἴδια περίπου ὥρα ἐπὶ τρεῖς μέρες προσθέτοντας κάθε φορὰ δυὸ χοῦφτες ἀλεύρι καὶ ζεστὸ νερό.
Λόγῳ ὑποχρεώσεων ἡ παπαδιὰ εἶχε τὶς κλεισοῦρες της· δὲν βλεπόμαστε. Μάλαζα τὸ ζυμάρι καὶ σκεφτόμουν τὸ σταρένιο κορμάκι της. Γι’ αὐτὸ λὲς τὸ μεῖγμα νὰ φούσκωσε καλύτερα φέτος;
Τὴν τέταρτη μέρα, προτοῦ πάω στὴν τελευταία παράσταση τοῦ θερινοῦ σινεμά, ἀπόσπασα ἕνα σβόλο σὲ μέγεθος γροθιᾶς ἀπ’ τὴ ζύμη, τὸν φύλαξα ὡς προζύμι μέχρι τὸ ἑπόμενο ζύμωμα στὸ ψυγεῖο κι ἀνάπιασα τὴν ὑπόλοιπη μάζα μὲ τὶς ὁριστικὲς δόσεις ἀλευριοῦ καὶ νεροῦ. Σκέπασα τὸ ζυμάρι ν’ ἀναπαυθεῖ τὸ τελειωτικὸ βράδυ.
Ἀχάραγα, τὸ ἑπόμενο πρωινὸ ἔπλασα δυὸ καρβέλια καὶ τά ’ψησα.
Ἐξ ἐγκύρου πηγῆς γνώριζα πὼς προτιμοῦσε ὁ παπὰς τὸ ψωμὶ ποὺ δὲ μύριζε μαγιὰ ἐμπορίου. Ἔτσι –ἀφορμὴ ἔψαχνα– πῆγα στὴν ἐκκλησία καὶ τοῦ πρόσφερα τὸ ἕνα καρβέλι.
«Δὲν ἦταν ἀνάγκη, εὐλογημένη», μοῦ λέει.
«Τί καλοπερασάκιας ποὺ εἶσαι, βρὲ κερατούκλη!», σκέφτηκα, καὶ μὲ ταπεινὸ ὕφος ἀπάντησα:
«Ἄς εἶν’ καλὰ ἡ παπαδιὰ ποὺ κορφολογεῖ τὸ βασιλικό, πάτερ». Γιὰ καλὸ τὴν ἀνέφερα; Πόσο μοῦ λεῖπαν, πάλι, τὰ κάλλη της!
.
Πηγή: Πρώτη δημοσίευση.
.
Χρῆστος Γιαννακός (Ἀθήνα, 1966). Σπούδασε Χημεία στὴν Ἀθήνα καὶ Περιβάλλον στὸ Μάντσεστερ. Ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις «Μανδραγόρας» ἔχουν κυκλοφορήσει οἱ ποιητικὲς συλλογὲς Ἐγχειρίδιο Ἀμηχανίας (2004) καὶ Ἕτοιμος Κόσμος (2011). Κατὰ τὴν τελευταία δωδεκαετία συμμετέχει σὲ ἀνθολογίες ποίησης, ἐνῶ δημοσιεύει κριτικές, ποιήματα καὶ πεζὰ σὲ λογοτεχνικὰ περιοδικὰ καὶ στὰ Πρακτικά του Συμποσίου Ποίησης τοῦ Πανεπιστημίου Πατρών. Συμμετεῖχε στὸν τόμο 12 μικρὰ σενάρια, ἐκδόσεις t-short, Ἀθήνα, 2011, καὶ μὲ ψηφιακὸ φὶλμ στὸ Φεστιβὰλ Ταινιῶν Μικροῦ Μήκους Life and Art Theater, Ἀθήνα, 2011.
.
Filed under: Γιαννακός Χρήστος,Ερωτας,Ελληνικά,Κοινωνικοί κώδικες,Μονόλογος,Περιγραφή | Tagged: Διήγημα,Λογοτεχνία,Χρήστος Γιαννακός | Τὰ σχόλια στὸ Χρῆστος Γιαννακός: Συνταγὴ γιὰ προζύμι ἔχουν κλείσει