1821: Τὰ Μικρὰ τοῦ Μεγάλου Ἀγώνα: Μοιρολογώντας τὸν ζωντανό

1821: Τὰ Μικρὰ τοῦ Μεγάλου Ἀγώνα

Μοιρολογώντας τὸν Ζωντανό

[τοῦ Δημήτρη Μακρῆ]

ΝΟΙΩΣΕ τὸ θά­να­τό του, Αὔ­γου­στο τοῦ 1841. Ντύ­θη­κε τ’ ἄρ­μα­τά του, κί­νη­σε ἀ­πὸ τὸ Με­σο­λόγ­γι καὶ πῆ­γε στὸ χω­ριὸ ποὔ­με­νε μὲ τὴ γυ­ναῖ­κα του. Ἐ­κεῖ ἔ­πε­σε στὸ στρῶ­μα, μὰ δὲν ξα­να­ση­κώ­θη­κε. Μιὰ μέ­ρα ἔ­βα­λε τὴ γυ­ναῖ­κα νὰ κα­θί­σῃ στὸ πλευ­ρό του καὶ τῆς εἶ­πε:

       — Χλιμ­μέ­νη γριά! Ἔρ­χε­ται ὁ Τά­τα­ρης [τα­χυ­δρό­μος = ὁ Χά­ρος] νὰ πά­ρῃ τὴν ψυ­χή μου. Μοι­ρο­λό­γα τὸν ἥ­ρω­ά σου!

       Ἡ γριὰ δὲν ἤ­θε­λε, μὰ τί νὰ κά­μῃ; Ἀρ­χί­ζει νὰ τοῦ τρα­γου­δῇ τὸ Κλέ­φτι­κο τρα­γοῦ­δι ποὺ ἀ­γα­ποῦ­σε.

       Αὐ­τὸς στὰ μά­τια τὴν κυ­τοῦ­σε, ἄ­κου­γε τὸ τρα­γοῦ­δι τὸ πα­λιὸ κ’ ἔ­βλε­πε μὲ τὸ νοῦ τὰ πε­ρα­σμέ­να του. Ἔ­τσι πέ­θα­νε ὁ ἥ­ρω­ας τοῦ Με­σο­λογ­γιοῦ(1).

(1) Εἶχε στεφανωθῆ μ’ ἀγά­πη τὴ γυ­ναῖ­κα του στὸ Με­σο­λόγ­γι. «Ὁ ἥ­ρω­άς μου» συνεί­θι­ζε νὰ λέῃ αὐ­τή, ἀντὶς ὁ ἄ­ντρας μου. [Σημ. Γ. Βλ.]

Βι­βλι­ο­γρα­φι­κὴ ση­μεί­ω­ση τοῦ Γ. Βλα­χο­γιά­ννη: Ἐ­φημ. «Αἰ­ὼν» 10 7βρ. 1841. – Προ­φο­ρι­κὴ πα­ρά­δο­ση.

Πη­γή: Γιά­ννη Βλα­χο­γιά­ννη, Ἱ­στο­ρι­κὴ Ἀν­θο­λο­γί­α. Ἀ­νέκ­δο­τα – Γνω­μι­κά – Πε­ρί­ερ­γα – Ἀ­στεῖ­α ἐκ τοῦ βί­ου δι­α­σή­μων Ἑλ­λή­νων 1820-1864. Πα­τρι­ω­τι­κὴ χο­ρη­γί­α Ἐμ. Ἀ. Μπε­νά­κη εἰς τι­μὴν τῆς Ἑ­κα­τον­τα­ε­τη­ρί­δος τῆς Ἑλ­λη­νι­κῆς Ἐ­πα­να­στά­σε­ως. Ἀ­θῆ­ναι, 1927, σελ. 177 [Τίτλος: «348.— Μα­κρῆς ὁ Ζυ­γι­ώ­της.»].