1821: Τὰ Μικρὰ τοῦ Μεγάλου Ἀγώνα
Ἀπὸ βοσκόπουλο καπετάνιος
[τοῦ Γιάννου Κλίμακα]
ΤΑ 1820, ἀφοῦ ἄρχισε ὁ πόλεμος τοῦ Ἀλήπασσα μὲ τὸ Σουλτάνο, ἔφτασε στὴν Ἀττικὴ καὶ γύρω κάποιος Τοῦρκος Μπαμπάμπασης μὲ προσταγὴ βασιλικὴ νὰ συνάξῃ Τούρκους καὶ Χριστιανοὺς Ἀρματωλοὺς ἐνάντια στὸν Ἀλήπασσα. Ἔμαθε γιὰ τὸ Βάσσο τὸ Μαυροβουνιώτη, ποὺ Κλέφτης ζοῦσε στὰ βουνά, καὶ τονὲ ρώγιασε [μίσθωσε].
Ὁ Βάσσος, ἀφοῦ φτάσανε στὸν Κιθαιρῶνα, ἀποφάσισε καὶ σκότωσε τοὺς Τούρκους. Ἔτσι κανεὶς δὲ θἄξερε τὸ τί γενῆκαν.
Ὅμως ἀπάνου ἀπὸ τὴ ράχη ἕνα τσοπανόπουλο, ἐνῷ ἔβοσκε τὰ γίδια του, εἶδε τὴ σκηνὴ κι’ ἀναταράχτηκε. Κι’ ἀντὶ νὰ φοβηθῆ, ἔτρεξε ἀπροσκάλεστο, χαρὰ γιομᾶτο γιὰ τὸ φονικὸ τῶν Τούρκων, καὶ στάθηκε μπροστὰ στὸ Βάσσο μὲ καμάρι.
— Τί γυρεύεις ἐδῶ; τὸ ρώτησε ὁ Βάσσος ἄγριος, ἀνήσυχος μὴ μαρτυρήσῃ τὸ κακὸ ποὺ γίνηκε.
— Θέλω νὰ σκοτώνω κ’ ἐγὼ Τούρκους! Πᾶρε με κοντά σου, Καπετάνε! εἶπε ἀθῷα τὸ παιδί.
Κι’ ἄφησε τὰ γίδια, καὶ πῆγε Κλέφτης ὁ μικρὸς γιδάρης. Ἦταν ὁ Γιάννος Κλίμακας, κατόπι καπετάνος ὀνομαστὸς γιὰ τὴν παληκαριά του.
Καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Ντρέμιτσα τῶν Σαλώνων, τὸ ἴδιο τὸ χωριὸ ποὺ ἔβγαλε τὸν Πανουριᾶ, τὸ Γκούρα, τὸ Ρούκη κι’ ἄλλους.
Βιβλιογραφικὴ σημείωση τοῦ Γ. Βλαχογιάννη: Προφορικὴ παράδοση.
Πηγή: Γιάννη Βλαχογιάννη, Ἱστορικὴ Ἀνθολογία. Ἀνέκδοτα – Γνωμικά – Περίεργα – Ἀστεῖα ἐκ τοῦ βίου διασήμων Ἑλλήνων 1820-1864. Πατριωτικὴ χορηγία Ἐμ. Ἀ. Μπενάκη εἰς τιμὴν τῆς Ἑκατονταετηρίδος τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως. Ἀθῆναι, 1927, σελ. 135. [Τίτλος: «253.— Τὸ βοσκόπουλο.].
Εἰσαγωγὴ (βλ. ἐδῶ) καὶ ἐπιμέλεια ἀφιερώματος: Γιάννης Πατίλης.
Εἰκόνα: Ἰωάννης Κλίμακας (Θήβα, ;-1877). Φωτογραφία: Πέτρος Μωραΐτης.
Filed under: 1821-Τα Μικρά του Μεγάλου Αγώνα,Ελληνικά,Ηρωισμός,Ηλικίες,Ιστορία,Περιγραφή,Συγκρούσεις,Χαρακτήρες,Ψυχογραφία | Tagged: 1821-Τα Μικρά του Μεγάλου Αγώνα,Ελληνικό διήγημα,Λογοτεχνία | Τὰ σχόλια στὸ 1821: Τὰ Μικρὰ τοῦ Μεγάλου Ἀγώνα: Ἀπὸ βοσκόπουλο καπετάνιος ἔχουν κλείσει