Μικρὰ Πατερικά
Ἀνέγνων καὶ διορθωσάμην!
ΙΗΓΗΣΑΤΟ ἡμῖν καὶ τοῦτο ὁ ἀββᾶς Μηνᾶς, ὁ κοινοβιάρχης τοῦ αὐτοῦ κοινοβίου, ὅτι ἀκηκόει τοῦ αὐτοῦ ἀββᾶ Εὐλογίου πάπα Ἀλεξανδρείας, λέγοντος, ὅτι:
«Ἀνελθὼν ἐν Κωνσταντινουπόλει τῷ ἀρχιδιακόνῳ Ρώμης τῷ κυρῷ Γρηγορίῳ ἀνδρὶ ἐναρέτῳ, διηγήσατό μοι περὶ τοῦ ἁγιωτάτου καὶ μακαριωτάτου Λέοντος τοῦ πάπα Ρώμης, ὅτι ἐμφέρεται ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ Ρώμης ἐγγράφως. Γράψας τὴν ἐπιστολὴν πρὸς τὸν ἐν ἁγίοις Φλαβιανὸν τὸν πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως, κατὰ Εὐτυχέως καὶ Νεστορίου τῶν δυσωνύμων, τέθηκεν αὐτὴν ἐν τῷ τάφῳ τοῦ κορυφαίου τῶν ἀποστόλων Πέτρου καὶ δεήσεσι καὶ νηστείαις καὶ χαμευνίαις σχολάσας ἐδέετο τοῦ πρωτοστάτου τῶν μαθητῶν, λέγων:
»“Ὅ,τι ὡς ἄνθρωπος παρέλειψα, αὐτὸς ὡς πεπιστευμένος τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸν θρόνον παρὰ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, διόρθωσαι.”
»Μετὰ τεσσαράκοντα ἡμέρας ὤφθη αὐτῷ ὁ ἀπόστολος εὐχομένῳ καὶ λέγει αὐτῷ:
“Ἀνέγνων καὶ διορθωσάμην.”
»Καὶ ὡς λαβὼν τὴν ἐπιστολὴν ἐκ τοῦ τάφου τοῦ ἁγίου Πέτρου, ἀνέπτυξε καὶ εὗρε χειρὶ τοῦ ἀποστόλου διορθωθεῖσαν.»
Τὸ διάβασα καὶ τὸ διόρθωσα!
Ὁ ἀββᾶς Μηνᾶς, ὁ κοινοβιάρχης τοῦ ἴδιου κοινοβίου, μᾶς διηγήθηκε καὶ τοῦτο, πὼς δηλαδὴ εἶχε ἀκούσει ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν ἀββᾶ Εὐλόγιο, τὸν ἐπίσκοπο Ἀλεξανδρείας, ποὺ ἔλεγε:
«Πῆγα στὴν Κωνσταντινούπολη στὸν ἀρχιδιάκονο τῆς Ρώμης τὸν κυρὸ Γρηγόριο, ἄνδρα ἐνάρετο, καὶ μᾶς διηγήθηκε γιὰ τὸν ἁγιότατο καὶ μακαριότατο Λέοντα, τὸν πάπα τῆς Ρώμης, ποὺ ἀναφέρεται γραπτῶς σ’ ἐπιστολὴ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης. Ὅταν ἔγραψε τὴν ἐπιστολὴ πρὸς τὸν Φλαβιανὸ τὸν πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ἐναντίον τῶν κακωνύμων Εὐτυχέως καὶ Νεστορίου, ἔβαλε αὐτὸ τὸ γράμμα στὸν τάφο τοῦ κορυφαίου τῶν ἀποστόλων Πέτρου καὶ μὲ δεήσεις καὶ νηστεῖες καὶ ὕπνους καταγῆς παρακαλοῦσε τὸν πρωτοστάτη τῶν μαθητῶν, λέγοντας:
“Σὰν ἄνθρωπος παρέλειψα, ἐσὺ ὅμως ποὺ σοῦ ἔχει ἐμπιστευθεῖ ὁ Κύριος καὶ Θεὸς καὶ Σωτήρας μας Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸν θρόνο, διόρθωσέ το.”
»Μετὰ σαράντα μέρες ἐμφανίσθηκε σ’ αὐτὸν ὁ ἀπόστολος καὶ τοῦ λέει:
“Τὸ διάβασα καὶ τὸ διόρθωσα.”
»Πράγματι ἀφοῦ πῆρε τὴν ἐπιστολὴ ἀπὸ τὸν τάφο τοῦ ἁγίου Πέτρου, τὴν ἄνοιξε καὶ τὴν βρῆκε διορθωμένη ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ ἀποστόλου.»
Πηγή: Ἰωάννου Μόσχου, Πνευματικὸς Λειμών. Μετάφραση: Χρῆστος Μήτσιου, Πατερικαὶ Ἐκδόσεις «Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς», Θεσσαλονίκη, 1987, σς 266-267.
Μικρὰ Πατερικά: ἐπιμέλεια: Ἄγγελος Καλογερόπουλος καὶ Γιάννης Πατίλης. [Βλ. Εἰσαγωγικὸ κείμενο καὶ Ἡμερολόγιο Καταστρώματος Β’, ἐγγραφὴ 25.11.2019.]
Filed under: Διδακτισμός,Ελληνικά,Μυστήριο,Μόσχος Ιωάννης,Μικρά Πατερικά,Περιγραφή,Χαρακτήρες | Tagged: Ελληνικό διήγημα,Ιωάννης Μόσχος,Λογοτεχνία | Τὰ σχόλια στὸ Μικρὰ Πατερικά: Ἀνέγνων καὶ διορθωσάμην! ἔχουν κλείσει